موسسه پژوهشی ماد دانش پژوهان

مرکز جامع خدمات گسترده پژوهشی دانشگاهی اعم از مشاوره و آموزش نگارش پروپوزال و پایان نامه و تز و مقالات کارشناسی ارشد و دکتری و استخراج و ترجمه حرفه ای مقالات

چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۰۳

سرقت علمی چه عواقبی دارد؟(2)

پیامدهای منفی سرقت علمی برای دانشجویان! این یک سؤال طلایی است؛ اگر سرقت علمی کنید چه اتفاقی می‌افتد؟ مانند همه جرائم، برای اینکه پیشگیری جدی گرفته شود، مجازات باید قوی باشد و در مورد سرقت علمی واقعاً می‌تواند بسیار شدید باشد، اما سرقت علمی چه عواقبی برای دانشجویان دارد؟ خوب، در صورت اثبات سرقت علمی، دانشجوی می‌تواند از دانشگاه اخراج شود، کارش را از دست بدهد یا حتی ممکن است با امکان پیگرد قانونی، با یک سری جریمه یا مجازات روبرو شود.
علاوه بر این، آنچه بسیاری از دانشجویان به آن توجه نمی‌کنند این است که اگر در دانشگاه کسی متوجه عمل سرقت علمی‌شان نشود، دیگر همه‌چیزتمام است و بعد از گرفتن مدرکشان دیگر کسی متوجه این موضوع نمی‌شود. درصورتی‌که سرقت علمی می‌تواند به برنامه‌های بلندمدت آن‌ها صدمه بزند که عواقب آن می‌تواند خیلی بدتر از دانشگاه است. همه دانشجویان دارای سوابق تحصیلی هستند و مؤسسات می‌توانند آن‌ها را بررسی کنند. به‌عنوان‌مثال، اگر فردی در حال کار بر روی یک پروژه تحقیقاتی باشد حتی باوجوداینکه در این کار، مرتکب سرقت علمی نشود اما با بررسی سوابق تحصیلی این فرد و اثبات سرقت علمی، تمام زحمات این فرد از بین برود، اخراج شود و حتی ممکن است تا مدت زیادی در هیچ پروژه دیگری نتواند شرکت کند. تعدادی از مشکلاتی که سرقت علمی برای یک فرد ممکن است به وجود آورد را می‌توانید در زیر بخوانید:
• عدم امکان درخواست برای دوره‌های دیگر در مؤسسات دیگر
• متوقف شدن از پیشرفت به دوره‌های کارشناسی ارشد یا دکترا
• تأثیر شدید بر اهداف شغلی و پتانسیل درآمد مادام‌العمر بدون شک، دانشگاه‌ها در برابر متخلفان، مجازات سنگینی اعمال می‌کنند و در این مورد بسیار جدی هستند.
هر دو دانشگاه آکسفورد و هاروارد، دو تا از معتبرترین دانشگاه‌های جهان، به‌وضوح تصریح می‌کنند که سرقت علمی، عمدی یا تصادفی، هرگز قابل‌قبول نیست. تمام مطالبی که در کار خود استفاده می‌کنید، خواه از دست‌نوشته‌ها، چاپی یا وسایل الکترونیکی باشد، باید با ذکر منبع باشد. پیامدهای منفی سرقت علمی برای محققین! به‌طور طبیعی، به‌عنوان یک دانشجو، در تلاش برای محافظت از آینده شغلی خود، می‌خواهید از سرقت علمی اجتناب کنید، اما ممکن است شغل شما تحقیقاتی باشد که انجام می‌دهید.
محققان در سراسر جهان همیشه کارهای دیگران را می‌خوانند، خلاصه می‌کنند و یادداشت‌برداری می‌کنند، بااین‌حال، اگر فراموش کنید کارهای دیگران را بدون ذکر منبع استفاده کنید، باید خودتان را برای شکست آماده کنید. همین را می‌توان در هنگام استناد به کار خود نیز گفت. سرقت علمی می‌تواند استفاده مجدد از کلماتی که در مقالات تحقیقاتی قبلی نوشته‌اید و آن‌ها را به‌عنوان آثار جدید معرفی می‌کنید باشد.
این عمل بسیار غیرحرفه‌ای تلقی می‌شود و در صورت اثبات، عواقب آن می‌تواند صدمات قابل‌توجهی به شهرت شما وارد کند و اعتباری که در مقالات تحقیقاتی آینده نسبت به شما قائل است کاهش یابد. چه به دلیل سرقت علمی از خود و چه به دلیل سرقت علمی از کار دیگران. عواقب سرقت علمی برای سایر افراد حرفه‌ای چیست؟
اثرات سرقت علمی فقط برای محققی که سرقت علمی را انجام می‌دهد نیست، بلکه خیلی گسترده‌تر است، به این صورت که می‌تواند اعتبار دانشجویان، اساتید و حتی خود دانشگاه نیز زیر سؤال برود و به‌طورکلی ممکن است اطرافیان آن را تحت تأثیر بگذارد بدون آنکه در سرقت نقشی داشته باشند؛ مخصوصاً اگر محقق، در حال کار بر روی یک مقاله دهن پر کن باشد.
با گسترش شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها و به‌صورت کلی‌تر، اینترنت، تنها با زدن یک کلیک می‌توان تمام سوابق یک سیستم بزرگ مثل دانشگاه را به دست آورد که اگر در این سوابق، اثری از سرقت علمی باشد، کل اعتبار سیستم از بین می‌رود. همچنین در اینجا لازم است بگوییم که انجام یک تحقیق خوب بااینکه زمان زیادی طول می‌کشد تا به نقطه‌ای برسد که بتوان آن را به رزومه اضافه کرد؛ که اگر کار خود را سرقت علمی کنید و آن تحقیق یا مطالعه را به رزومه خود اضافه کنید، فوراً نتایج تلاش و تعهد سایر متخصصان و خود را کم می‌کنید.
نکته اصلی این است که خوب باشید. برای جلوگیری از صدمه دیدن دیگران و خراب شدن سابقه‌شان هم که شده، سرقت علمی نکنید.

سرقت علمی و ادبی چه عواقبی دارد؟ (1)

سرقت علمی کلمه‌ای است که همیشه در بین محققان و دانشجویان مطرح می‌شود، اما این واژه به چه معناست؟ چرا محققان سرقت علمی می‌کنند؟ و مهم‌تر از آن تعریف سرقت علمی چیست؟ سرقت علمی عمل کپی کردن یا به اشتراک گذاشتن کار شخص دیگری به‌عنوان اثر شماست. این به‌عنوان یک عمل بد و غیراخلاقی طبقه‌بندی می‌شود که می‌تواند شما را به دردسرهای زیادی بیندازد. سرقت علمی، به‌عنوان یک کلمه، از «پلاژیوم» که در لاتین به معنای آدم‌ربایی است، سرچشمه می‌گیرد. سرقت ادبی، در اصل، دزدیدن کار شخص دیگری و استفاده از آن به‌عنوان کار خود است. در ادامه انواع مختلف سرقت ادبی، چرایی وقوع آن و عواقب سرقت علمی را بر روی محققان و متخصصان بیان می‌شود. موارد زیر برای درک بهتر از سرقت علمی که باید به آن توجه کنید بیان‌شده است. مقدمه سرقت علمی جرم است! همان‌طور که در فرهنگ لغت آنلاین Merriam-Webster تعریف‌شده است، سرقت علمی عمل دزدیدن ایده‌ها یا کلمات دیگران و ادعا کردن آن‌ها به‌عنوان کار شما است. سرقت علمی استفاده از تولیدات دیگران (ویدیو، قطعه موسیقی، عکس، متن و غیره) بدون ذکر منبع است. سرقت علمی زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی ایده یا محصولی را که از منبع موجود ارائه‌شده است را به‌عنوان محصول جدید ارائه می‌کند. سرقت علمی یک عمل دزدی و کلاه‌برداری است. اعمال سرقت علمی شامل موارد زیر است: • تبدیل کردن کار دیگران به‌عنوان کار خود • کپی کردن کلمات یا ایده‌ها از شخص دیگری بدون ذکر منبع • عدم قرار دادن یک نقل‌قول در علامت نقل‌قول • ارائه اطلاعات نادرست در مورد منبع نقل‌قول • کپی کردن ساختار جمله حتی با تغییر کلمات بدون ذکر منبع آن • کپی کردن کلمات یا ایده‌های زیادی از یک منبع که اکثریت کار شما را تشکیل می‌دهد، چه منبع را ذکر کنید یا نه! برای اطمینان از اینکه مقاله شما عاری از سرقت علمی است، وقت بگذارید و این چهار مرحله را دنبال کنید:
• منابعی را که برای انجام تحقیقات خود استفاده می‌کنید، یادداشت کنید.
• از منابع خود نقل‌قول کنید.
• نویسنده اصلی را در فهرست استناد و مرجع درون‌متنی درج کنید.
• قبل از ارسال کار خود از یک بررسی‌کننده سرقت علمی استفاده کنید.
سرقت علمی چه زمانی و چرا اتفاق می‌افتد؟ شاید تعجب‌آور باشد که بدانید همه افرادی که دستبرد به سرقت علمی می‌زنند قصد انجام این کار را ندارند. دانشجویان و متخصصان همگی می‌توانند بدون اینکه متوجه شوند در دام سرقت علمی بیفتند. یکی از مقصران اصلی، تأثیرات تحقیقات و یادداشت‌برداری نادرست است. آیا مزایای سرقت علمی ارزش انجامش را دارد؟ در ابتدا باید ببینیم آیا سرقت علمی مزیتی دارد یا خیر! ما فرض می‌کنیم یکی از مزایای سرقت ادبی، زیادشدن تعداد مقالات شما باشد، چون درصورتی‌که بخواهید داشته‌های خود را جمع‌آوری کنید فقط یک مقاله بتوانید بنویسید اما با سرقت علمی می‌توانید داشته‌های خود را زیاد کرده و چند مقاله بنویسید.
خب، حالا باید بدانید که سرقت علمی عواقبی دارد، ازجمله پیامدهای دانشگاهی. در طول دوران تحصیلی خود، اگر مشخص شود که گزارش، مقاله یا مطالبی که با نام خودتان ارائه دادید شامل سرقت علمی می‌باشد، معلمان و اساتید آن را در پرونده شخصی شما قرار می‌دهند و معمولاً به کمیته‌های علمی مربوطه اطلاع می‌دهند که می‌توانند عواقب بدی برای شما داشته باشد. به‌علاوه، اگر در دنیای دانشگاهی سرقت علمی را امتحان کنید، نه تنها اساتید، دیگر به شما اعتماد نخواهند کرد و اعتبارتان زیر سؤال نرود، بلکه دوستانتان هم ممکن است دیگر به شما اعتماد نکنند. سرقت علمی تصادفی - بدون قصد کپی هنگام کار بر روی یک مقاله دانشگاهی، دانشجویان گاهی اوقات صدها، یا هزاران صفحه یادداشت می‌نویسند که اگر این یادداشت‌ها سازمان‌دهی نشده باشد، می‌توانند خیلی سریع به مشکل بخورند و خود را در معرض مجازات سرقت علمی قرار دهند.
یادداشت‌برداری یک ایده عالی، کم‌هزینه و آسان است، اما مسئله اینجاست که بعد از مدتی یادتان نمی‌آید این یادداشت‌ها از کجا آمده است و ممکن است از آن‌ها به‌عنوان مطالب خود استفاده کنید که خب اینجا یک سرقت علمی تصادفی به وجود می‌آید. همچنین سوءتفاهم‌های خاصی در مورد سرقت علمی وجود دارد. برخی از دانشجویان این تصور را دارند که فقط در برخورد با نقل‌قول‌های مستقیم نیاز به استناد دارند، اما باید بدانید که این نادرست است. هنگام ذکر نقل‌قول‌ها، برای هرگونه اطلاعاتی که خلاصه یا بازنویسی شده باشد به استناد نیاز دارید. اگر تنها همین یک نکته را به خاطر بسپارید، می‌توانید از انبوهی از مشکلات سرقت علمی جلوگیری کنید.
همچنین قوانین کپی‌رایت نیز وجود دارد. با توجه به این قوانین، می‌توانید از کار یک نفر نقل‌قول کنید، اما فقط درصورتی‌که منبع را ذکر کنید. اگر سخنان کسی را بدون توجه به اینکه مال شما نیست کپی کنید و سپس آن را به‌عنوان کار یا سخن خودتان بفرستید، درواقع ‌یک جرم کیفری مرتکب شده‌اید. به خاطر داشته باشید که چیزی به نام سرقت علمی تصادفی وجود دارد. این به دلیل وجود انبوهی از مقالات، منابع و مطالبی است که در اینترنت وجود دارد. به دلیل وجود آن‌ها، سرقت ناخواسته بسیار آسان اتفاق می‌افتد.
وقتی در حال جمع‌آوری مطالب تحقیقی خود هستید، ممکن است ناخواسته چیزی را دوست داشته باشید و از آن استفاده کنید. که خود ممکن است منبع نادرستی را ذکر کرده باشد و شما با ذکر منبع اشتباه به‌صورت ناخواسته، یک مورد سرقت علمی تصادفی مرتکب شوید. سرقت علمی عمدی - به دلیل اشتباه درحالی‌که ما اذعان می‌کنیم برخی از دانشجویان به‌طور تصادفی در دام سرقت علمی می‌افتند، برخی دیگر از دانشجویان با درک کامل از سرقت ادبی، آن را انجام می‌دهند که در گام اول تصور می‌کنند زرنگی کرده‌اند، اما درنهایت باعث می‌شود در دانشگاه گرفتار شوند؛ شاید بپرسید چرا باید یک نفر با آگاهی این کار را انجام دهد، خب، مانند هر چیز دیگر در امور زندگی، دلایل متعددی برای این امر وجود دارد، یکی مدیریت ضعیف زمان است.
مقاله‌نویسی اصولی به زمان زیادی نیاز دارد. برای برخی، کپی کردن کار شخص دیگری تنها راه تضمین موفقیت است. اگر شما دانشجویی هستید که همیشه نمرات بالایی داشته‌اید، اما بعد از اتفاقی در زندگی شخصی شما، نمراتتان افت کرده و دیگر دانشجوی سطح بالایی نبودید. در این شرایط سرقت علمی می‌تواند به‌عنوان یک‌راه حل سریع دیده شود. اگرچه بسیار زیرکانه به نظر می‌رسد، اما واقعیت چیز دیگری است، بهتر است بدانید که برخی از دانشجویان واقعاً به خاطر سرقت علمی از دانشگاه اخراج شده‌اند.
دانشجویان پرمدعا در میان ما ممکن است واقعاً از سرقت علمی به‌عنوان یک راه‌حل برای پر کردن نواقص مقاله‌ای که در حال حاضر می‌نویسند از سرقت علمی استفاده کنند و هرگز احساس نمی‌کنند که به جرم سرقت علمی به دام بیفتند. آن‌ها احساس شکست‌ناپذیری می‌کنند، تصور می‌کنند که اساتیدشان صدها مقاله برای خواندن دارند و احساس می‌کنند که چند پاراگراف کپی شده یا نقل‌قول‌های ازدست‌رفته را نمی‌بینند. بااین‌حال، خبر بد برای آن‌ها استفاده از جستجوگر سرقت علمی آنلاین است، آن‌ها احتمالاً میزان سرقت را شناسایی خواهند کرد و درنهایت دانشجو با عواقب سرقت علمی روبرو می‌شود.
ادامه دارد ...

استخراج و نگارش و ترجمه مقالات پژوهشی و ISI

ARTICL  1،استخراج مقاله از پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری  

استخراج مقاله از پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری

ممکن است برای شما به عنوان یک پژوهشگر یا دانشجو این سوال به وجود بیاید که مقاله علمی چیست و ضرورت نگارش آن چه چیزی می تواند باشد. مقاله یک مطالعه علمی است که اطلاعات و محتوای آن در نتیجه یک آزمایش یا پژوهش جامع و مبتنی بر اصول تحقیقاتی شکل گرفته است. اگر بخواهیم این موضوع را به صورت واضح تر برای شما تشریح کنیم باید بگوییم که مقاله شبیه به طراحی و ساخت یک ساختمان مسکونی است که در ابتدا نقشه ساختمان را تهیه کرده و بعد مصالح ساختمانی مناسب را برای آن آماده می کنید و در نهایت شروع به ساخت و ساز و طراحی آن می کنید. اگر بخواهیم مراحل ساخت یک ساختمان مسکونی را با نگارش مقاله علمی مقایسه کنیم می توانیم بگوییم که طراحی نقشه اولیه ساختمان مشابه بررسی مقالات و انتخاب موضوع است.

زمانی که یک موضوع برای مقاله علمی تان انتخاب می کنید یعنی چارچوب کلی برای نگارش و آماده سازی مقاله را مشخص کرده اید. در این حالت اگر نقشه اولیه سنجیده و دقیق تهیه شده باشد، در نهایت خروجی کار عالی خواهد بود. پس از اینکه نقشه راه در فرآیند نگارش مقاله علمی مشخص شد، نوبت به تهیه مصالح و مواد اولیه برای ساخت بنای باشکوه تحقیق است. همواره به یاد داشته باشید که ساختن یک بنا با هر روش و سیاستی قابل قبول نیست بلکه بنایی بیاد ماندنی و زیبا است که با درایت، صبر، دانش و دقت بسیار تهیه و تجهیز شود. بنابراین برای انتخاب مصالح و نقشه اولیه در فرآیند نگارش مقاله علمی می بایست بهترین و گزینه ها را با دقت و با درایت بسیار انتخاب کنید تا اثر علمی و ادبی که از شما بجای می ماند باشکوه بوده و تحسین دیگران را برانگیزد.

،ARTICL  15،استخراج مقاله از پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری

منظور از مصالح و مواد اولیه در مقاله نویسی، تمامی مقالات و رفرنس هایی هستند که شما به عنوان منبع در نگارش ادبیات موضوع (Literature Review)، مقدمه (Introduction)، نتیجه گیری (Conclusion) و سایر بخش های مقاله استفاده می نمایید. در مرحله بعد نوبت به ساخت و ساز بنا میرسد که در فرآیند نگارش مقاله علمی دقیقا مشابه ساختاربندی، گردآوری و تدوین بخش های مختلف یک تحقیق است. ساختار یک مقاله علمی به ترتیب عبارتند از

عنوان (Title)

چکیده (Abstract)

مقدمه (Introduction)

ادبیات موضوع (Literature Review)

روش تحقیق (Methodology)

نتیجه گیری (Conclusion)

منابع و ماخذ (References)

پس از اینکه ساخت و ساز بنای مقاله علمی به پایان رسید حال نوبت آن است که طراحی و زیباسازی بنای تحقیق را انجام داده و آن را به پایان برسانیم. همانطور که طراحی و زیباسازی یک ساختمان نقطه پایانی در فرآیند ساخت و ساز است، ویرایش ادبی و رفع مشکلات نگارشی و ساختاری نیز آخرین بخش در فرآیند نگارش مقاله است که به مثابه همان طراحی و زیباسازی است. فرآیند ویرایش مقاله علمی یا Article Edit یک فرآیند بسیار طولانی و تخصصی است که با توجه به نیاز دانشجویان و اساتید در این زمینه مشاغل و حتی نرم افزارهای بسیاری پیرامون آن شکل گرفته است. تمامی مراحلی که در مورد نگارش مقاله علمی ذکر کردیم از زیرساخت تا مواد اولیه و طراحی بیانگر فرآیند ایجاد یک بنای علمی استوار و زیبا است که با دقت و دانش تهیه و آماده می شود. بنابراین سعی کنید بنای علمی که از خود به یادگار می گذارید از زیبایی و اقتدار بسیار بالایی در مقایسه با سایر پژوهش های رقیب برخوردار باشد.

اصطلاحات رایج مقالات و ژورنالها

ARTICL  2،،استخراج مقاله از پایان نامه ارشد و رساله دکتری

شاید استخراج مقاله از پایان نامه ارشد یا رساله دکتری (Extracting Paper) یکی از اولین کارهای پژوهشی یک دانشجو در فضای علمی بین الملل باشد اما فرآیند آن تا حدی با نگارش مقاله متفاوت است. بسیاری از دانشجویان با اهداف زیادی اقدام به تهیه یک مقاله برای سابمیت در ژورنال های بین الملل می کنند که شامل تقویت رزومه، بهبود پیشینه تحصیلی و علمی، یافتن شغل مورد نظر، پذیرش تحصیلی و اپلای می شود. پژوهشگران مختلف برای اینکه بتوانند در مجامع بین المللی اعتبار علمی کسب کنند اقدام به چاپ مقاله علمی می نمایند و معمولا این مقالات می بایست در ژورنال های با ایمپکت فاکتور بالا چاپ شده و عنوان جذابی داشته باشند تا بتوانند سایتیشن بالایی بدست آورده و مطرح شوند. استخراج مقاله از پایان نامه بر خلاف باور بسیاری از دانشجویان کپی و پیست کردن مطالب پایان نامه در قالب مقاله نیست چرا که قالب و اهداف یک مقاله علمی کاملا متفاوت از رساله دکتری یا پایان نامه ارشد است.

مهمترین هدف از نگارش پایان نامه ارشد یا رساله دکتری این است که شما بتوانید اساتید راهنما و مشاور خود را متقاعد کنید که توانایی بالایی در روش تحقیق و گردآوری داده ها داشته و از روش مناسبی برای تجزیه تحلیل، تفسیر و نتیجه گیری استفاده نمود اید. اما مخاطب اصلی مقاله شما عموم جامعه، پژوهشگران و اساتید دانشگاهی هستند و تمایلی به بررسی روش تحقیق، ادبیات موضوع و یا مقدمه پژوهش شما ندارند و تنها یافته و نتیجه گیری مقاله شما برایشان جذابیت دارد. در عین حال جامعه علمی می خواهد بداند اطلاعات، نتایج و یافته های ارائه شده در تحقیق شما تا چه اندازه موثق بوده و قابل اتکا است که تحقق این امر برای نویسنده مقاله بسیار دشوار خواهد بود. بنابراین استخراج مقاله از پایان نامه نیز می بایست متناسب با نیاز و خواسته هاس مخاطب تهیه و تدارک شود. همواره به این موضوع توجه کنید که آیا پایان نامه یا رساله دکتری شما از نظر محتوایی یا یافته های تحقیق ارزشمند است یا خیر؟

و آیا موضوعی که برای پایان نامه و یا رساله انتخاب کرده اید نوآوری یا (Novelty) دارد یا خیر؟

پس از اینکه اطمینان حاصل کردید که رساله دکتری یا پایان نامه ارشد شما از قابلیت بالایی برای استخراج مقاله علمی برخوردار است و نوآوری بالایی در آن وجود دارد می بایست فرآیندهای زیر را در ارتباط به آن پیاده سازی کنید.

یک حجم محتوایی مشخص برای مقاله استخراج شده در نظر گرفته و مشخص کنید مقاله شما مجموعا چند کلمه داشته و قرار است از هر بخش چه مقدار به آن اضافه شود.
بخش مربوط به بحث و نتیجه گیری را متناسب با نیاز مخاطب هدف نگارش کنید

بیشترین زمان در فرآیند استخراج و بهبود محتوای مقاله را به یافته ها و نتیجه گیری اختصاص دهید

متناسب با اهداف ژورنال اقدام به تنظیم و چارچوب بندی مقاله کنید

تا حد امکان از منابع به روز و جدید برای بهبود محتوای مقاله استخراج شده استفاده کنید

از دیدگاه یک داور و متخصص به مقاله خود نگاه کرده و نقاط ضعف آن را شناسایی کنید

حتما از یک ادیتور (Editor) برای ویرایش ادبی و محتوایی مقاله کمک بگیرید

  • یکی از مشکلات عمده پیش روی پژوهشگران دستیابی به منابع و ماخذ به روز برای نگارش مقاله یا نوشتن پایان نامه ارشد و رساله دکتری است. بسیاری از دانشجویان زمانی که یک موضوع مشخص برای پایان نامه، رساله دکتری یا یک مقاله علمی پیدا می کنند، نیاز به جمع آوری منابع در همان حوزه دارند تا بتوانند یک ادبیات موضوع (Literature review) قوی و قابل استناد تدوین کنند. خوشبختانه بسیاری از منابع به روز در جهان به زبان انگلیسی یا حتی زبان های دیگر در دسترس دانشجویان و پژوهشگران قرار دارد، اما مشکل عمده اینجاست که برخی از دانشجویان تسلط کافی به زبان انگلیسی نداشته و نمی توانند از محتوای این مقالات استفاده کنند.

در همین راستا دانشجویان برای ترجمه مقالات مورد نیازشان به سایت ها یا موسسات مختلف مراجعه می کنند و با پرداخت مبالغی درخواست ترجمه شان را ثبت می کنند. اما نکته ای که می بایست به آن توجه کنید این است که ترجمه مقاله با ترجمه اسناد یا ترجمه کتاب متفاوت است و شخص مترجم می بایست به ساختار هر یک از آنها تسلط کافی داشته باشد تا نتیجه کار یک ترجمه روان و قابل فهم باشد. علاوه بر تخصص و تسلط به مباحث مقاله نویسی و ساختار مقالات علمی و پژوهشی، شخص مترجم می بایست نسبت به موضوعی که ترجمه می کند نیز آگاهی کامل داشته باشد. به عبارت دیگر هر شخص باید در حوزه تخصصی خودش اقدام به ترجمه مقالات کند.

برای مثال اگر مترجمی که در حوزه مدیریت و بازاریابی تخصص دارد، اقدام به ترجمه یک مقاله در حوزه مکانیک یا هوافضا کند نتیجه کار مطلوب نخواهد بود چرا که شخص مترجم با دایره لغات تخصصی این رشته آشنایی کافی را نداشته و در نهایت فایل ترجمه شده برای شخص متقاضی مفهوم نخواهد بود. یکی دیگر از مسائل پیش روی مترجمان برای ترجمه مقالات مربوط به انتقال مفاهیم اساسی یک مقاله است. به بیان دیگر در بسیاری از مقالات از واژگان غیر رسمی یا اصطلاحی استفاده می شود که شخص مترجم باید تسلط بسیار بالایی به زبان رسمی و غیر رسمی انگلیسی داشته باشد تا بتواند به راحتی مفاهیم را درک کرده و به مخاطب انتقال دهد. بنابراین تنها تسلط محدود به زبان انگلیسی یا هر زبان دیگری نمی تواند تضمین کنند یک ترجمه با کیفیت و مناسب باشد. توصیه می شود پروژه های ترجمه خود را به اشخاص یا موسساتی بسپارید که دانش، تخصص و تسلط کافی را به اصول مقاله نویسی و ترجمه دارند.

تشخیص رفرنس نویسی معتبر

آیا در هنگام مطالعه یک کتاب یا مقاله علمی و یا متنی علمی میتوانیم رفرنس دهی صحیح یا نا صحیح آن متن را تشخیص دهیم؟ بسیاری از پژوهشگران و محققان در زمان مطالعه یک مقاله به متونی بر میخورند که در صحت آن شک داشته و به رفرنس اصلی برای تایید آن رجوع میکنند. ولی این محققان چطور این موارد را در یک متن شناسایی می کنند؟ چطور میتوانند متوجه بشوند که یک تحقیق از رفرنس دهی نامعتبر استفاده کرده است؟ برای پاسخ به این سوال باید گفت که هیچ روش یمنحصر به فرد و استانداردی برای این کار وجود ندارد و افراد معمولا از تجربه خودشان در این زمینه کمک میگیرند. پژوهشگرانی که با حوزه تحقیق نگارش شده کاملا آشنا هستند به راحتی میتوانند تشخیص دهند که یک مفهوم یا عبارت تا چه اندازه وارونه و اشتباه بیان شده است. به طور کلی چند روش کاربردی برای تشخیص رفرنس دهی غیرواقعی از واقعی وجود دارد که می توانید از آنها برای تمایز بین رفرنس معتبر و نامعتبر استفاده کنید:
1. وجود اطلاعات مبهم: زمانی که با یک جمله نسبتا طولانی و مبهم در مقاله ای مواجه می شوید می توانید نسبت به صحت آن تردید کنید. معمولا جملات این چنینی به دنبال مرتبط کردن چند تعریف غیرمرتبط به صورت آگاهانه هستند. زمانی که چنین جمله ای در متن پیدا کردید، در وهله اول به قسمت منابع مراجعه کرده و سعی کنید اصل مقاله را از طریق موتورهای جستجویی مانند Google scholar بیابید و در مرحله بعد متن مقاله را در بخش نتیجه گیری وادبیات موضوع به دقت بررسی کنید. به این صورت می توانید اعتبار یا عدم اعتبار یک رفرنس را تشخیص دهید. 
2. اطلاعات کاملا اختصاصی شده: یکی دیگر از روش های تشخیص رفرنس معتبر از نامعتبر استفاده از فرضیات تحقیق و نتایج بدست آمده است. برای این منظور شما زمانی که یک پژوهش را بررسی میکنید در میابید که نویسنده ادعا کرده است بین فاکتور X,Y,Z رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد و نتایج حاصل از تحلیل داده ها نیز همین موضوع را تایید می کند. سپس نویسنده در بخش نتیجه گیری متنی از یک مقاله را آورده که دقیقا گفته های خودش را در مورد فرضیات، نتایج و تحلیل ها مورد تایید قرار داده است. در این وضعیت نیز باید کمی شکاک گونه با مورد برخورد کرده و رفرنس های آن را مورد بازبینی قرار دهید. چون ممکن است شخص نویسنده تا حدی در منابع دستکاری کرده باشد تا نتایج یک مقاله معتبر را مشابه تحقیق خودش نشان دهد. 
3. اشتباه در سند نویسی: این مورد به ندرت در مقالات و کتب علمی رخ می دهد ولی میتواند یکی از راه های بسیار دقیق برای کشف اعتبار یا عدم اعتبار یک رفرنس باشد. برخی از نویسندگان برای اینکه بتوانند فرضیات و نتایج تحقیق خودشان را اثبات کنند سعی میکنند آن را به یک نویسنده منسوب کرده وبیان وی را بدون توجه به اینکه مفهوم بیان شده مرتبط به چه زمان یا مکانی است رفرنس کنند. برای مثال نویسنده ای در تحقیق خودش این رفرنس را وارد میکند " یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار در کشورهای جهان اول ترغیب مصرف گرایی است (کارنر، 1980)" علاوه بر مفهوم که اشتباه است شما با رفرنس شخصی در سال 1980 مواجه هستید. در صورتی که مفهوم توسعه پایدار یک مفهوم نسبتا نوین بوده و از سال های 2008 به بعد وارد مقالات علمی شده است. 
بر همین اساس می توان گفت که راه هایی برای تشخیص اعتبار یا عدم اعتبار یک رفرنس وجود دارد که از این میان سه روش بسیار مهم را ذکر کردیم. البته وجود هیک یا چند مورد از موارد فوق الزاما نمیتواند تاییدی بر عدم اعتبار کامل باشد و باید بررسی های بیشتر را انجام دهید.

انتخاب عنوان پروپوزال

موضوع(عنوان)پروپوزال، از آن جا که موضوع(عنوان) یکی از مهم­ترین بخش ­هایی است که پژوهشگر به دفعات با آن مواجه می­شود، و اولین تصمیم ­گیری در مورد محتوای پژوهش، با مطالعه موضوع(عنوان)پروپوزال شکل میگیرد، لذا بسیار حایز اهمیت است.
موضوع(عنوان) پروپوزال بیانگر ایده‌­ها و نوآوری‌­های موجود در تحقیق بوده و به نوعی نشان­‌دهنده هدف پژوهشگر از انجام تحقیق است. عنوان پروپوزال یکی از مهم‌­ترین بخش‌­هایی است که خواننده به دفعات در معرض با آن مواجه می‌­شود و اولین تصمیم­‌گیری در مورد محتوای پژوهش، با مطالعه عنوان پروپوزال اتفاق می­‌افتد. عنوان پروپوزال نباید خیلی طولانی یا خیلی کوتاه باشد، زیرا در صورتی که عنوان کوتاه با تعداد کلمات نگارش شود، به ناچار باید از واژه­‌های کلی استفاده شود که موجب ابهام عنوان پروپوزال برای خواننده آن خواهد شد؛ همچنین در صورتی که تعداد واژه‌­ها در عنوان بیش از حد استاندارد باشد، موجب پیچیده شدن عنوان پروپوزال، سردرگمی خواننده و عدم درک او خواهد شد. بنابراین نگارش عنوان پروپوزال باید در عین جذابیت، با تعداد کلمات استاندارد صورت بپذیرد.

انتخاب موضوع تحقیق پروپوزال

سه روش اصلی در انتخاب موضوع پروپوزال
برای اینکه پژوهشگر بتواند موضوع مناسبی برای پروپوزال خود انتخاب کند، می­تواند یکی از سه روش زیر را به کار بگیرد.

  • انتخاب موضوع(عنوان) بر اساس هدف تحقیق

فرض کنید پژوهشگری قصد دارد موضوع تحقیق­ خود را با حداقل تعداد کلمات نگارش کند و نمی­داند که چطور باید آن را معرفی نماید. بهترین روش برای این کار نگارش عنوان پروپوزال با توجه به هدف تحقیق است. چنانچه هدف تحقیق پروپوزال او بررسی رابطه میان چند فاکتور است و یا قصد دارد تاثیر یک فاکتور بر فاکتور دیگری را بسنجد، می­تواند آن را در عنوان بیان کند. این روش انتخاب موضوع یکی از رایج­ترین و پرکاربردترین روش های انتخاب عنوان برای هرگونه تحقیق از جمله پروپوزال است.

  • انتخاب موضوع(عنوان) بر اساس فاکتورهای تحقیق

چنانچه تحقیق پروپوزال پژوهشگر فاکتورهای مختلفی را در بر می­گیرد، می­تواند این فاکتورها را در قالب چند کلیدواژه ترکیب کرده و به عنوان موضوع ارائه نمایید. برای مثال:

"فاکتورهای موثر بر رفتار خرید مشتریان فروشگاه­های زنجیره­ای کوروش"

"دسترسی و قیمت: فاکتورهای موثر بر انتخاب محصول در فروشگاه"

همچنین پژوهشگر می­تواند روش تحقیق پروپوزال خود را به همراه کلید­واژه های موضوع تحقیق پروپوزال، برای نگارش عنوان انتخاب کند. برای مثال نمونه زیر را در نظر بگیرید:

"فراتحلیل محتوای توسعه پایدار در ژورنال های علمی و پژوهشی"
(فراتحلیل یا Meta analysis یک روش تحقیق کیفی پرکاربرد در نگارش مقالات علمی است. )

برخی از پژوهشگران سعی می­کنند پس از اتمام پروپوزال و مشخص شدن هدف، چارچوب و روش تحقیق پروپوزال خود اقدام به انتخاب موضوع کنند،در صورتیکه توصیه می­شود پژوهشگر در اولین مرحله و پیش از اقدام به تهیه پروپوزال خود این کار را انجام دهد تا چشم ­انداز روشنی از مراحل پژوهش در اختیار او قرار می­دهد.

چنین اقدامی همچنین کمک می­کند که پژوهشگر بداتد دقیقا به دنبال چه منابعی باشد و از محدوده پژوهش خارج نشود.

رفرنس نویسی در مقالات علمی

رفرنس نویسی یا رفرنس دهی مقالات علمی یکی از شایع ترین اشکال از وجود منابع و ماخذ در مطالب منتشر شده در ژورنال ها است. بیشتر پژوهش های علمی به چاپ رسیده در ژورنال ها معمولا به مقالات مرتبط رفرنس دهی می کنند و به همین منظور یادگیری نحوه رفرنس دهی به مقاله از اهمیت بالایی برخوردار است. شاید یکی از اولین فاکتورهایی که سردبیر ژورنال و داوران آن را مورد بررسی قرار می دهند صحت رفرنس دهی و استنادات موجود در مقاله است. بنابراین رفرنس نویسی درست می تواند شانس پذیرش و چاپ مقاله را افزایش دهد. رفرنس نویسی مقالات علمی در دو دسته متفاوت انجام می شود، حالت اول رفرنس نویسی مقالات در ژورنال های چاپی و حالت دوم رفرنس دهی مقالات در ژورنال های اینترنتی است.
رفرنس دهی مقالات در ژورنال های چاپی عبارتند از:
1. نام و نام خانوادگی نویسنده 
2. سال چاپ مقاله در ژورنال مورد نظر (به یاد داشته باشید که برخی ژورنال ها زمان مربوط به سابمیت و چاپ مقاله را به صورت تفکیک شده ذکر می کنند. لطفا در زمان وارد کردن اطلاعات رفرنس دهی به تفکیک این موضوع دقت کنید)
3. عنوان مقاله 
4. عنوان ژورنال که مقاله در آن به چاپ رسیده است
5. نسخه ویرایش
6. شماره صفحه 
Brownlie, D. (2007). Toward effective poster presentations: An annotated bibliography. European Journal of Marketing, 41, 1245-1283.
البته توجه داشته باشید که ژورنال های الکترونیکی نیز در فرمت چاپی به انتشار می رسند. اما اگر مقالات خودتان را از یک ژورنال در فرمت آنلاین دانلود می کنید باید با فرمت زیر اقدام به رفرنس دهی نمایید.
1. نام و نام خانوادگی نویسنده 
2. سال چاپ مقاله در ژورنال الکترونیکی (در برخی از ژورنال های الکترونیکی معمولا سال چاپ مقالات ذکر نمیشود برای این منظور می توانید از سایت Google Scholar برای مشاهده سال چاپ استفاده کنید)
3. عنوان مقاله
4. عنوان ژورنال
5. نسخه ویرایش
6. شماره صفحه 
7. آدرس URL و DOI 
Brownlie, D. (2007). Toward effective poster presentations: An annotated bibliography. European Journal of Marketing, 41, 1245-1283. doi:10.1108/0309056071082116

اهمیت رفرنس نویسی در پایان نامه ارشد و رساله دکتری و مقالات

در فرآیند نگارش و ارائه یک تحقیق علمی رفرنس دهی از اهمیت بالایی برخوردار است. رفرنس دهی به تحقیق شما اعتبار و عمق بخشیده و نشان می دهد تا چه اندازه محتوای مقاله علمی قابل اتکا و قابل استفاده است. هر محتوایی که در مقاله خودتان مطرح می کنید به نوعی یک ادعا است تا زمانی که برای آن سند و مدارک لازم را ارائه نمایید. هرگونه ایده، مطلب، نظر یا محتوایی که از مقالات، کتاب ها، وب سایت ها و متون نویسندگان دیگر به امانت در پژوهش خودتان بهره می برید نیاز به رفرنس دهی دارد. علاوه بر این رفرنس دهی در یک تحقیق از اهمیت های دیگری نیز برخوردار است. از جمله آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. جلوگیری از پلاجریسم و سرقت ادبی: یکی از اهمیت های رفرنس دهی جلوگیری از سرقت ادبی و بهبود کیفیت مقاله شما است. در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی در دنیای مقاله نویسی، نرم افزارهای بسیاری زیادی برای تطبیق متن شما با محتوای سایر مقالات وجود دارد. هرگونه شباهت بین محتوای مقاله شما و نویسنده دیگر به عنوان سرقت ادبی محسوب شده و می تواند عامل ریجکت پژوهش شما باشد. برای مثال نرم افزار iThenticate یکی از ابزارهای کاربردی برای تشخیص سرقت ادبی است. زمانی که شما مقاله خودتان را در داخل نرم افزار بارگزاری میکنید، الگوریتم های آن شروع به بررسی متن و مطابقت آن با پایگاه داده های موجود در سیستم خودش می کند و هر گونه تشابه به عنوان پلاجریسم و سرقت ادبی تلقی می شود. برای جلوگیری از سرقت ادبی می بایست تمام متونی را که از مقالات دیگر مورد استفاده قرار می دهید با رفرنس آن ذکر کنید. 

2. میزان تسلط به موضوع تحقیق: یکی دیگر از اهمیت های رفرنس دهی در تحقیق استفاده از مقالات و منابع مرتبط است. رفرنس دهی صحیح میزان قدرت شما در درک مطلب و میزان تسلط شما به موضوع تحقیق را نشان می دهد. هرچه تعداد منابع و ماخذ استفاده شده در تحقیق بیشتر باشد موجب بالا رفتن کیفیت پژوهش شما شده و آن را مستند تر نشان می دهد. از طرف دیگر استفاده از منابع مرتبط نشان می دهد که تا چه اندازه به حوزه پژوهش تان مسلط هستید و مقالات مرتبط را مطالعه کرده اید. 

3. تایید ایده ها و نظرات شما در مقاله: برای هر ایده، مطلب و نظری که در مقاله مطرح می کنید یک مطلب مرتبط و پشتیبان ارائه کنید. فرض کنید شما در مقاله تان ذکر می کنید که رضایت شغلی بالا باعث تعهد سازمانی در میان کارکنان خواهد شد. آیا نویسنده دیگری نیز بر این موضوع تاکید کرده است؟ آیا شخص دیگری وجود دارد که در مقاله خودش به این نتیجه رسیده باشد؟. توجه داشته باشید که هرچه تعداد متون پشتیبان برای ایده های شما بیشتر باشد نشان دهنده اعتبار ایده ها ونظرات شما است. 

4. مشخص کردن منابع مورد استفاده: مخاطب با مطالعه مقاله شما می تواند دریابد از چه منابع و ماخذی در کار خودتان استفاده کرده اید.

آشنایی با آزمون تافل TOEFL

آزمون تافل (TOEFL) توسط موسسه ETS که یک نهاد خصوصی است طراحی شده و سوالات آن از طریق مراکز برگزار کننده و مورد تایید در اختیار داوطلبان قرار می گیرد. علاوه بر طراحی سوالات آزمون، انتشار کتاب های آموزشی، فایل های آموزش زبان و غیره، این موسسه گزارش نمرات زبان شما (Score Report) را به صورت کاملا مستقلانه با دریافت هزینه در اختیار دانشگاه ها و مراکز آموزشی قرار می دهد.

همانطور که پیشتر بیان کردیم هر دو آزمون آیلتس (IELTS) و تافل (TOEFL) مورد تایید دانشگاه های بین المللی سراسر جهان برای اعطای پذیرش هستند، اما آزمون آیلتس معمولا با لهجه بریتانیایی و آزمون تافل با لهجه امریکن اقدام به ارزیابی داوطلبان می کنند. علاوه بر تفاوت زبانی و ظاهری در این دو آزمون یکی از مهمترین نقاط تمایز مربوط به انواع آنها است.

آزمون آیلتس در دو نوع آکادمیک (Academic) و عمومی (General) برگزار شده و آزمون آکادمیک یا دانشگاهی آن برای مهاجرت تحصیلی و دریافت پذیرش در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری ضروری است. اما آزمون تافل تنها در یک فرمت مشخص و به صورت اینترنتی (iBT) و کاغذی (PBT) برگزار می شود که نوع برگزاری آن در ایران از نوع iBT است.

آزمون iBT به گونه ای طراحی شده است که شما می بایست در مراکز مشخص شده سازمان ETS در هر کشوری اقدام به ثبت نام کرده و با استفاده از پرداخت آنلاین دلاری و یا وارد کردن کد ووچر (Voucher) اقدام به رزرو صندلی کنید. در زمان آزمون تمامی پاسخ های دریافتی از شما در بخش های ریدینگ، لیسنینگ، اسپیکینگ و رایتینگ مستقیما از طریق اینترنت به سازمان ETS منتقل شده و مصححان سازمان اقدام به بررسی و نمره دهی می کنند.

در حال حاضر آزمون تافل مورد قبول بسیاری از دانشگاه ها در سراسر جهان است و تعداد بسیار اندکی از موسسات عالی هستند که فقط یکی از آزمون های آیلتس و یا تافل را قبول می کنند. برای مثال برخی از موسسات آموزش عالی در انگلستان تنها بر روی نمره آیلتس تاکید دارند و ارائه آن را برای دریافت پذیرش ضروری می دانند و در مقابل برخی از موسسات آمریکایی تنها نمره تافل (TOEFL) را می پذیرند.

در سالهای اخیر اداره مهاجرت بریتانیا نیز برای دریافت ویزای اقامتی تنها ارائه نمره آیلتس را شرط اصلی دانسته و نمره تافل را بدون اعتبار می شمارد. شما می توانید در زمان ثبت درخواست گزارش نمره (Score Report) در سایت ETS، لیست تمامی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی که آزمون تافل را می پذیرند مشاهده نمایید. اما توصیه می شود قبل از اقدام به اپلای و ارسال مدارک به دانشگاه مورد نظرتان سعی کنید لیستی از پیش نیازهای آن را دریافت کرده و حداقل نمرات مورد قبول دانشگاه را در آزمون کسب نمایید.

برای مثال اگر می خواهید برای University of Waterloo در کشور کانادا اپلای کنید باید بدانید که این دانشگاه نمره تافل کمتر از 100 را برای مقطع دکتری و کمتر از 90 را برای مقطع کارشناسی ارشد نمی پذیرد. شما می توانید اطلاعات مربوط به این پیش نیازها را از طریق ارسال ایمیل به مسئول تحصیلات تکمیلی و یا سرچ در وبسایت رسمی دانشگاه بیابید.

شاید برای شما این سوال به وجود آمده باشد که اگر آزمون تافل (TOEFL) فقط برای مهاجرت به خارج از کشور کاربرد دارد یا خیر. قطعا کسب یک نمره خوب در آزمون تافل می تواند رزومه شما را قوی تر کرده و فرصت های شغلی و تحصیلی بسیار خوبی در داخل کشور برای شما فراهم کند. در حال حاضر بسیاری از کارفرمایان به دنبال افرادی هستند که توانایی بالایی در برقراری ارتباط به زبان انگلیسی داشته باشند و در این راستا حقوق و مزایای بالاتری نسبت به سایرین برای این افراد در نظر می گیرند.

و یا برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری در بسیاری از دانشگاه های سراسر کشور نیاز است که شما مدرک تافل با نمره بین 60 تا 100 ارائه نمایید. بنابراین داشتن نمره تافل قابل قبول نه تنها یک مزیت بلکه یک ضرورت برای ارتقای شغلی و تحصیلی هر فرد در داخل کشور محسوب می شود. به یاد داشته باشید که یک تفاوت عمده بین "داشتن نمره تافل" و "نمره قابل قبول تافل" وجود دارد. "داشتن نمره تافل" بدین معنا است که شما در آزمون تافل (TOEFL) شرکت کرده اید و یک نمره بین 0-120 کسب کرده اید و ممکن است نمره شما 40 یا 110 باشد.

اما "نمره قابل قبول تافل" بدین معناست که نه تنها شما در آزمون تافل شرکت کرده اید بلکه موفق شده اید توانایی بالایی در انتقال مفاهیم به زبان انگلیسی از خودتان نشان دهید. فرض کنید شما در آزمون تافل نمره 81 را کسب کرده اید و قصد دارید برای یک دانشگاه در آمریکا اپلای کنید که نمره تافل کمتر از 90 را نمی پذیرد. بنابراین تنها گزینه پیش روی شما دوباره شرکت کردن در آزمون تافل و کسب نمره 90 یا بالاتر است. حال متوجه شدید که تنها "داشتن نمره تافل" اهمیت ندارد بلکه "نمره تافل باید قابل قبول باشد".

در آزمون تافل طیف وسیعی از موضوعات دانشگاهی و علمی در قالب مهارت های خواندن (Reading)، مهارت شنیداری (Listening)، مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) مورد ارزیابی قرار می گیرند. با توجه به اینکه نمره این آزمون برای بسیاری از موسسات و دانشگاه ها کاربرد دارد، ضروری است که سرفصل های علمی و دانشگاهی بیشتری در آن گنجانده شود.

برای مثال موضوعاتی مانند تاریخچه اختراع چرخ، نحوه تشکیل بستر رودخانه ها، نظریات مربوط به شکل گیری حیات و یا انقراض دایناسورها، هنر و فرهنگ، زندگی نامه دانشمندان و افراد سرشناس، محیط زیست، تاریخچه به وجود آمدن برخی از انواع ابزار کشاورزی، موضوعات باستان شناسی و غیره مورد سوال قرار می گیرند. طراحان سوال در موسسه ETS، تمامی متن های مربوط به مهارت های خواندن (Reading) را به گونه ای طراحی کرده اند که عملکرد شما در محیط دانشگاهی سنجیده می شود.

متنهای این بخش برگرفته از کتب، مقالات و متون علمی بوده و درک شما از این متون نشان می دهد. این متون بسیار شبیه به مطالبی هستند که به احتمال زیاد شما در دانشگاه و سر کلاس درس با آنها مواجه خواهید شد. در قسمت مربوط به مهارت شنیداری (Listening)، سوالات مربوط به سخنرانی استاد سرکلاس درس و یا گفتگوی بین دو دانشجو و یا استاد در محیط دانشگاه است.

چرا که شما در آینده قصد دارید وارد محیط دانشگاه شوید و می بایست با گفتگوی مشابه آن آشنا شوید. در قسمت مربوط به مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) نیز چند سوال مرتبط به مباحث علمی و بعضا عمومی به شما داده می شود تا به وسیله آن بتوانید توانایی ارتباطی و تسلط خودتان به زبان انگلیسی را نشان دهید.

همواره به دانشجویان و داوطلبان شرکت در آزمون تافل (TOEFL) توصیه می شود که برای بهبود مهارت های چهارگانه زبان انگلیسی متون علمی را از سایت های معتبر علمی مطالعه کنند تا با واژگان پرکاربرد در محیط دانشگاهی بیشتر آشنا شوند.

جهت تقویت مهارت شنیداری (Listening) و مهارت گفتاری (Speaking) نیز میتوانید فیلم ها و سخنرانی های علمی را دانلود کرده و در اوقات آزاد به آنها گوش دهید. این کار باعث می شود تا علاوه بر آشنایی با تلفظ صحیح لغات با جملات و اصطلاحات رایج زبان انگلیسی بیشتر آشنا شوید.

 

در این مقاله قصد داریم 4 بخش مختلف آزمون تافل را در قالب ساختار امتحان به شما معرفی کنیم و این بخش های در آزمون تافل عبارتند از:

 

مهارت های خواندن (Reading): اولین بخش آزمون تافل به ارزیابی و سنجش مهارت خواندن زبان انگلیسی در داوطلب می پردازد این بخش در آزمون iBT معمولا بین 60 تا 100 دقیقه است که بین 3-5 متن (Passage) به تعداد 700 کلمه به شما داده می شود تا به آنها پاسخ دهید. هر متن 700 کلمه ای بین 10-14 سوال 4 گزینه ای دارد که سوالات آن انواع مختلفی دارد و معمولا از نوع درک مطلب هستند.

بدین معنا که شما برای پاسخگویی به سوالات می بایست متون را به خوبی درک کرده و به حافظه بسپارید. به یاد داشته باشید که اجازه بردن هیچ وسیله ای را به سر جلسه ندارید و تمام چیزهایی که نیاز دارید از قبیل مداد و کاغذ چک نویس از طرف مسئولان برگزاری امتحان به شما داده می شود.

 

مهارت شنیداری (Listening): دومین بخش  آزمون iBT تافل (TOEFL) که بلافاصله بعد از مهارت خواندن مطرح می شود، سوالات مربوط به مهارت شنیداری است. زمان پاسخگویی به سوالات این بخش 60-90 دقیقه است که در آن 2-3 مکالمه آکادمیک (Conversation) و 4-6 سخنرانی کلاسی (Lecture) وجود دارد که برای هر کدام از آنها بین 5-6 سوال چهار گزینه ای مطرح می شود. سوالات این بخش بر خلاف بخش مربوط به مهارت های خواندن (Reading) اصلا مفهومی و درک مطلب نبوده و دقیقا بر روی اطلاعات ارائه شده در فایل صوتی تمرکز دارد.

لازم به ذکر است شما پس از انتخاب گزینه و پاسخ به سوالات دیگر نمی توانید آن را اصلاح و یا ویرایش کنید اما این امکان برای بخش Reading وجود دارد. پس از اتمام این بخش شما مجبور هستید که به مدت 10 دقیقه محل امتحان را ترک کرده و برای استراحت از آن محل خارج شوید و خود را برای پاسخگویی به مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) آماده کنید. 

 

مهارت گفتاری (Speaking): پس از پایان زمان استراحت و بازگشت به محل برگزاری آزمون، زمان پاسخگویی به سوالات بخش مهارت گفتاری (Speaking) است. این بخش معمولا 6 دقیقه زمان می برد که در آن شما می بایست به 2 سوال مستقل (Independent) و 4 سوال ترکیبی (Integrated) پاسخ دهید. سوالات مستقل اینگونه هستند که از شما می خواهند نظر و تجربه شخصی خودتان در مورد یک موضوع را بیان کنید.

برای مثال محبوب ترین کتابی که تا حالا خوانده اید چیست؟ یا بهترین فیلمی که تا به حال دیده اید کدام است؟ و یا نظر شما در مورد تبلیغات تلویزیونی چیست؟ و یا بزرگترین مشکل زیست محیطی حال حاضر جهان چیست؟ در تمامی این موارد شما می بایست از دلایل و داده های ذهنی خودتان برای پاسخ به سوالات استفاده کنید و هیچ جواب خاص و مشخصی برای سوالات وجود ندارد.

اما سوالات ترکیبی به گونه ای طراحی شده اند که شما می بایست بر اساس اطلاعات ارائه شده در صورت سوالات جواب های متناسب با آن ارائه کنید. برای مثال یک کنفرانس کلاسی در مورد علم جانورشناسی برای شما پخش می شود و از شما خواسته می شود که این کنفرانس 3 دقیقه ای را در 60 ثانیه خلاصه کرده و شفاها بیان کنید. و یا دو دانشجو در مورد یک موضوع دانشگاهی در حال مکالمه هستند و از شما خواسته می شود در 60 ثانیه خلاصه ای از ضحبت های این دو نفر را بیان نمایید.

لازم به ذکر است پس از شنیدن سوالات می توانید 15-30 ثانیه در مورد جوابهای آن فکر کنید و یادداشت های لازم را بنویسید و بعد از آن به مدت 45-60 ثانیه فرصت صحبت کردن دارید که صدای شما در این زمان توسط هدست های متصل به کامپیوتر ضبط می شود.

کل مدت زمان پاسخگویی به سوالات مربوط به مهارت گفتاری (Speaking) معادل 20 دقیقه است. یکی از مهمترین تفاوت های آزمون آیلتس با تافل در این بخش است که شما در آزمون آیلتس می بایست به صورت مستقیم با یک شخص انگلیسی زبان صحبت کنید و مهارت گفتاری خودتان را به او نشان دهید و او مستقیما شما را ارزیابی کرده و به عملکرد شما نمره خواهد داد که این فرآیند اصلا شبیه به آزمون iBT تافل (TOEFL) که کاملا اینترنتی برگزار می شود نیست. 

  

مهارت نوشتاری (Writing): آخرین و شاید مهمترین مهارت در دریافت پذیرش تحصیلی مهارت نوشتاری شما است. این بخش 50 دقیقه زمان میبرد که در آن یک انشا مستقل (Independent) و یک انشا ترکیبی (Integrated) به شما داده می شود. در موضوع انشا مستقل همانند مهارت گفتاری از شما خواسته می شود نظر و یا تجربه خودتان در مورد یک موضوع خاص را بیان کنید.

برای مثال آیا انرژی خورشیدی می تواند مشکل گرمایش زمین را حل کند؟ تحلیل خودتان را بنویسید! و یا اینکه تبلیغات تلویزیونی چه تاثیراتی بر روی کودکان دارد؟. این سوالات پاسخ مشخصی ندارند و تماما به قدرت تحلیل و استدلال شما وابسته هستند.

اما انشا ترکیبی به گونه ای است که یک کنفرانس کلاسی معمولا 5-6 دقیقه ای برای شما پخش می شود و از شما خواسته می شود کلیه اطلاعات بیان شده در کنفرانس را خلاصه کرده و تمام سر فصل های گفته شده توسط استاد را به دقت پوشش دهید. برای پاسخگویی به موضوع انشاء اول معمولا 20 دقیقه و موضوع انشا دوم معمولا 30 دقیقه زمان اختصاص داده می شود و بعد از تایید نهایی توسط شما دیگر امکان اصلاح وجود ندارد.

نمره آزمون تافل (TOEFL) یک عدد بین 0-120 است که هر یک از این چهار بخش نمره ای بین 0-30 دریافت می کنند. در کارنامه ای که شما از موسسه ETS دریافت می کنید نمره هر بخش به تفکیک ذکر می شود و شما می توانید عملکردتان را به صوت جداگانه مشاهده کنید. اما به یاد داشته باشید که سوالات و چگونگی نمره دهی و جواب های صحیح یا غلط به شما ارائه نمی شود.

اگر اعتراضی به نمره خودتان دارید می توانید با پرداخت هزینه مجددا درخواست بررسی بیشتر پاسخ هایتان را داشته باشید. در مواردی مشاهده شده که حتی پس از اعتراض به نمره، نهایتا داوطلب نمره پایین تری نسبت به دفعه اول دریافت کرده است.

پس قبل از ثبت درخواست و پرداخت هزینه از جواب هایی که داده اید اطمینان کامل حاصل کنید. باید بدانید که هیچ نمره قبولی یا رد برای تافل وجود ندارد و این موضوع کاملا بستگی به دانشگاه محل تحصیل و یا محل کار شما دارد. ممکن است یک دانشگاه به هیچ وجه نمره کمتر از 100 را قبول نکند و دانشگاه دیگر نمره 70 یا 80 را برای ورود به مقطع ارشد و یا دکتری کافی بداند.

برخی از دانشگاه ها علاوه بر نمره کلی تافل، از شما می خواهند در یک بخش خاص نمره معینی داشته باشید. برای مثال دانشگاه Auckland University در کشور نیوزلند برای ورود به دوره دکتری بازاریابی از شما می خواهد که حداقل نمره تافل 90 داشته باشید. اما در عین حال این شرط را می گذارد که نمره مربوط به مهارت نوشتاری (Writing) شما نباید کمتر 21 باشد. در این حالت شما علاوه بر نمره کلی زبان می بایست در یک بخش خاص نیز حداقل های مورد نظر دانشگاه را نیز داشته باشید.

همانطور که بیان کردیم آزمون تافل نه تنها سطح زبان انگلیسی بلکه مهارت برقراری ارتباط در محیط علمی و آکادمیک شما را مورد سنجش و ارزیابی قرار می دهد. آمارهای بدست آمده از ایرانیان نشان می دهد که نمره میانگین آنها در این آزمون 85 است و برخی  دیگر از کشورها مانند هند 90، سنگاپور 100 و هلند 102 است.

اما با تلاش و تمرین می توان نمرات بالای 100 را نیز بدست آوریم که داوطلبان ایرانی در سالهای اخیر این توانایی را بارها و بارها نشان داده اند. مراکز برگزار کننده آزمون تافل در شهرهای تهران، اصفهان، ارومیه، قزوین، تبریز، زنجان و یزد وجود دارند و شما می توانید بعد از پرداخت هزینه یکی از این مراکز را انتخاب کرده و آزمون بدهید. لازم به ذکر است هزینه ثبت نام این آزمون در کشور 245 دلار است که شما می توانید از طریق ویزا کارت، مستر کارت، شماره ووچر و یا شرکت های کارگزار این هزینه را پرداخت نمایید. 

آزمون آیلتس را بشناسیم

امتحان آیلتس (IELTS) مورد پذیرش موسسات آموزشی در استرالیا، بریتانیا، کانادا، اتحادیه اروپا، نیوزلند و بیش از 3000 موسسه آموزشی در ایالات متحده آمریکا است. آزمون آیلتس (IELTS) یکی از امتحانات معتبر و استانداردی است که اداره مهاجرت بسیاری از کشورها به عنوان یک مدرک معتبر برای اعطای حق شهروندی به افراد استفاده می کنند برای مثال داشتن مدرک آیلتس (IELTS) برای دریافت ویزا و شهروندی کشور انگلستان ضروری است و همچنین کشورهای استرالیا، نیوزلند و کانادا نیز این مدرک را به عنوان یکی از پیش نیاز های اصلی صدور ویزا و اعطای حق شهروندی قلمداد می کنند.

بر اساس آمار ارائه شده توسط موسسه برگزار کننده آزمون آیلتس (IELTS) در سال 2017 بیش از 3 میلیون نفر در بیش از 140 کشور جهان در این امتحان ثبت نام کرده بودند که به ترتیب این آمار برای سال های 2012، 2011 و 2009 معادل 2 میلیون، 1.7 میلیون و 1.4 میلیون نفر است. همین موضوع آزمون آیلتس (IELTS) را تبدیل به محبوبترین آزمون در میان متقاضیان مهاجرت و پذیرش تحصیلی کرده است.

واژه آیلتس (IELTS) مخفف کلمه International English Language Testing System به معنای سامانه جهانی ارزیابی زبان انگلیسی است که نمره آن بین 0-9 دسته بندی می شود و در ادامه سعی می کنیم توضیحات جامع و کاملی در مورد آن ارائه کنیم.

امتحان آیلتس (IELTS) نیز همانند آزمون تافل از 4 بخش اصلی تشکیل شده است. بخش اول مربوط به سنجش مهارت شنیدن یا لیسنینگ (Listening) است، بخش دوم مربوط به ارزیابی مهارت خواندن یا ریدینگ (Reading) می باشد، بخش چهارم مهارت نگارش یا رایتینگ (writing) شما را اندازه گیری می کند و در نهایت آخرین بخش مربوط به سنجش مهارت سخن گفتن یا اسپیکینگ (Speaking) می باشد.

 

مهارت شنیدن یا لیسنینگ (Listening): این بخش از آزمون آیلتس (IELTS) متشکل از 4 بخش است که هر بخش آن 10 سوال را در بر می گیرد. برای پاسخگویی به سوالات 40 دقیقه زمان دارید که 30 دقیقه برای انتخاب جواب های صحیح و 10 دقیقه برای انتقال آنها به برگه. بخش اول و دوم مهارت لیسنینگ در آزمون آیلتس (IELTS) به مسائل و موقعیت های روزمره اختصاص دارد.

در بخش اول معمولا دو نفر در حال مکالمه هستند برای مثال دو دانشجو در حال صحبت کردن در مورد یک اتفاق هستند و یا می خواهند یک سفر برای آخر هفته برنامه ریزی کنند. اما بخش دوم یک سخنرانی تک نفره است، برای مثال یک شخص در حال صحبت در مورد فضای سبز یک پارک است و یا در حال شرح دادن امکانات یک شهر می باشد.

اما بخش سوم و چهارم این آزمون به مسائل آموزشی و آکادمیک ارتباط پیدا می کند. بخش سوم مهارت شنیداری در آزمون آیلتس (IELTS) به مکالمه دو شخص در مورد یک موضوع دانشگاهی ارتباط پیدا میکند، برای مثال دو دانشجو در حال مکالمه در مورد واحدهای درسی دانشگاه و یا برنامه های آموزشی ترم هستند. اما آخرین بخش از این مهارت به سخنرانی یک استاد در مورد یک موضوع علمی در دانشگاه مرتبط است که معمولا مفاهیم ساده و بسیار آشنا علمی را ارائه می دهد. هر بخش از این آزمون با یک مقدمه کوتاه آغاز می شود که به شما در مورد موقعیت و اشخاص مکالمه کننده اطلاعاتی را می دهد.

به طور کلی سوالاتی که مطرح می شوند بر اساس اطلاعاتی است که در مکالمه بیان شده است و ترتیب سوالات نیز دقیقا مشابه ترتیب اطلاعات بیان شده است. شما در فرآیند آزمون به دفعات میتوانید سوالات را مرور کنید اما تنها یکبار اجازه دارید که به فایل های صوتی گوش دهید. بنابراین توصیه می شود تمام تمرکز خودتان را بر رو شنیدن فایل صوتی قرار داده و در مرحله اول به سوالات توجهی نکنید.


مهارت خواندن یا ریدینگ (Reading): دومین بخش در امتحان آیلتس (IELTS) که به بررسی و ارزیابی مهارت شما در درک مطلب و متون زبان انگلیسی اختصاص یافته است، سه بخش دارد.

هر یک از این سه بخش شامل یک متن و چندین سوال مرتبط به آن است که ممکن است چهار گزینه ای نباشد. این سه متن در مجموع چیزی در حدود 2000-2700 کلمه دارند و 40 سوال را شامل می شوند که شما می بایست در 60 دقیقه به تمامی آنها پاسخ دهید. توجه داشته باشید که سوالات این بخش انواع مختلفی را شامل می شود از قبیل چهار گزینه ای، پنج گزینه ای، تشریحی، جای خالی، نام گذاری، خلاصه سازی و حتی انتخاب های چند گزینه ای و درک مطلب.

بنابراین برای پاسخگویی به سوالات عاملی به نام شانس دخیل نیست و برای پاسخگویی درست به سوالات می بایست حتما مفهوم متون را به درستی درک کرده باشید. شاید یکی از مزیت های آزمون آیلتس (IELTS) نسبت به تافل (TOEFL) در بخش ریدینگ همین موضوع باشد. چرا که سوالات ریدینگ تافل چهار گزینه ای هستند و شما به صورت شانسی می توانید یک گزینه را انتخاب کنید و حتی این امکان وجود دارد که جواب درست را انتخاب کرده باشید.

ولی در امتحان آیلتس (IELTS) شما باید سوالات تشریحی و جای خالی را جواب دهید و همین موضوع نیاز به درک مطلب متون زبان انگلیسی دارد. توجه داشته باشید که شما می بایست پاسخ سوالات را با دست خط خودتان بر روی برگه امتحانات نگارش کنید و به همین علت غلط های املایی و گرامری نیز امتیاز منفی برای شما به همراه دارد.

هر سه متن موجود در بخش ریدینگ از موضوعات علمی و آکادمیک انتخاب می شوند و معمولا بخشی از یک مقاله، یک مجله، روزنامه و یا کتاب هستند. متن اول از آزمون ریدینگ به موضوعات روزمره اختصاص پیدا می کند و مفاهیمی را شامل می شود که یک دانشجو یا داوطلب به طور روزمره با آنها سروکار خواهد داشت. دومین متن از آزمون ریدینگ در ارتباط با یک شغل یا دوره کارآموزی است.

برای مثال اطلاعاتی در مورد شغل کتابداری و یک شخص کتابدار ارائه می شود و شما می بایست با مطالعه متن اطلاعاتی دقیق و مناسبی را از آن بدست آورید. و در نهایت سومین و آخرین متن در مورد یک موضوع عمومی است که ارتباطی با موضوعات قبلی ندارد. این متن معمولا به صورت تصادفی از یک مقاله، روزنامه، مجله و یا کتاب انتخاب میشود و سوالاتی در مورد آن پرسیده خواهد شد.


مهارت نگارش یا رایتینگ (Writing): سومین بخش از آزمون آیلتس (IELTS) به نگارش و انشا مربوط است که در آن 2 موضوع در قالب تسک (Task) به شما داده می شود. این تسک ها در امتحان آیلتس (IELTS) آکادمیک با جنرال متفاوت است. برای مثال اولین تسک (Task1) در آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک از داوطلب درخواست می شود که یک شکل، نمودار، نقشه و یا تصویر را تشریح کرده و آن را بر اساس درک و دانش خودش تبیین نماید.

برای اینکه بتوانید نمره کاملی در این بخش کسب کنید باید به جزئیات توجه داشته باشید و متن شما بیش از 150 کلمه باشد. اما تسک اول در امتحان آیلتس (IELTS) جنرال از دانشجو خواسته می شود که برای یک مشکل خاص یک راه حل کلی ارائه نماید. اما تسک دوم (Task2) در آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک به بحث و بررسی یه موضوع یا مشکل در جامعه اختصاص داشته و از فرد خواسته می شود آن را ارزیابی کرده و برای آن راه حل ارائه دهد.

اما تسک دوم (Task2) در آزمون آیلتس جنرال به نگارش انشاء در مورد یک اتفاق یا معضل عمومی اختصاص دارد. برای مثال نظرتان را در مورد استعمال دخانیات در محل های عمومی بنویسید. مدت زمان لازم برای پاسخ به دو تسک در آزمون آیلتس 60 دقیقه است که توصیه می شود مدیریت زمان را در آنها به دقت رعایت کنید.


مهارت مکالمه یا اسپیکینگ (Speaking): آخرین بخش در امتحان آیلتس (IELTS) به مهارت اسپیکینگ اختصاص دارد که شامل 3 بخش اصلی است. بخش اول که 4-5 دقیقه زمان نیاز دارد به مقدمه و مصاحبه اختصاص داده می شود. در این بخش سوالات عمومی و شخصی در مورد زندگی، علائق، وضعیت شغلی و خانوادگی از شخص داوطلب پرسیده می شود و متقاضی باید بتواند با مکث کم و با تلفظ درست لغات خودش را معرفی کند.

در بخش دوم شخص آزمون گیرنده به شما یک موضوع می دهد و از شما درخواست می کند که 2 دقیقه در مورد آن صحبت کنید و زمان مورد نیاز برای بخش دوم 3-4 دقیقه است. و اما در آخرین بخش که زمان مورد نیاز آن 4-5 دقیقه است، یک مباحثه بین شما و امتحان گیرنده خواهد بود و سوالاتی در مورد بخش دوم از شما پرسیده می شود و شما موظف ستید به آنها پاسخ دهید.

و در نهایت نمره شما بین 0 تا 9 دسته بندی می شود.
نمره‌ دهی آزمون آیلتس (IELTS) به گونه ای است که قبولی یا رد شدن در آن وجود ندارد و شما می بایست نمره قبولی یا رد خود را بر اساس دانشگاه یا کشور مقصد تعیین کنید. برای مثال ممکن است یک موسسه آموزشی در انگلستان نمره پایین تر از 7 را برای ورود به مقاطع تحصیلی مختلف و اپلای مناسب نبیند در حالی که یک دانشگاه در نیوزلند نمره مناسب برای اپلای را 5.5 یا 6 بداند. بنابراین قبل از هر چیز بررسی پیش نیازها و نمره مورد نظر دانشگاه جزء ضروریات است.

اما شاید بیان این نکته خالی از لف نباشد که بدانید تفاوت دو نوع آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک و جنرال چیست و بهتر است در کدامیک شرکت کنیم. امتحان آیلتس آکادمیک (IELTS َAcademic) برای دانشجویانی مناسب است که قصد مهاجرت تحصیلی به کشورهای انگلیسی زبان و حتی غیر انگلیسی زبان را دارند. بنابراین اگر قصد ادامه تحصیل، اپلای یا کسب بورسیه را دارید سعی کنید در آزمون آیلتس آکادمیک شرکت کنید.

 

اما آزمون آیلتس جنرال (IELTS General) لزوما برای مهاجرت و پذیرش تحصیلی نیست و بیشتر نوعی مدرک رسمی و معتبر زبان محسوب می شود که می تواند میزان مهارت داوطلب در زبان انگلیسی را نشان دهد. همچنین شما می توانید بعد از اعلام نتایج در صورت وجود هر گونه ابهام در مورد نمره به آنها اعتراض بزنید. برای این کار لازم است به محل برگزاری آزمون مراجعه کرده و یک فرم درخواست بازبینی نمره را پر کنید.

پس از آن مبلغی در حدود 170 دلار استرالیا برای ثبت درخواست پرداخت میکنید و اگر مشخص شود که درخواست شما بجا و صحیح بوده درنهایت این مبلغ به شما بازگشت داده خواهد شد و اگر درخواست شما صحیح نباشد مبلغ عودت داده نمی شود. امتحان آیلتس نیز نیز همانند آزمون تافل در قالب یک شبکه امن ارتباطی بین دانشگاهی قابل ارسال و رهگیری است.

تمامی دانشگاه هایی که در ارتباط مستقیم با موسسه آیلتس هستند می توانند به صورت آنلاین و حتی هاردکپی به نمره آیلتس شما دسترسی داشته باشند. لازم به ذکر است می توانید از طریق وبسایت زیر تا مدت زمان معینی به کارنامه و نمراتتان به صورت آنلاین دسترسی داشته باشید. در حال حاضر هزینه ثبت نام در امتحان آیلتس چیزی در حدود 4 میلیون 600 هزار تومان است.

https://www.ieltsessentials.com/global/results

آلفای کرون باح چیست و چگونه محاسبه میشود؟

آلفای کرون باخ چیست و چگونه محاسبه میشود؟

 

آلفای کرونباخ یک ضریب آماری است که برای سنجش پایایی یک مجموعه از سوالات یا مقیاس ها استفاده می شود. پایایی به معنای این است که آیا یک مقیاس یا مجموعه سوالات، به طور مداوم و یکنواخت، نتایج مشابهی را در شرایط مختلف ارائه می دهد.

آلفای کرونباخ بر اساس همبستگی بین سوالات یک مجموعه مقیاس محاسبه می شود. هرچه همبستگی بین سوالات بیشتر باشد، آلفای کرونباخ نیز بیشتر می شود. به عبارت دیگر، هرچه سوالات یک مجموعه مقیاس بیشتر با یکدیگر مرتبط باشند، می توان انتظار داشت که نتایج این مقیاس نیز در شرایط مختلف، یکنواخت تر باشد.

cronbach alpha

آلفای کرونباخ یک ضریب تخمینی است و مقدار آن معمولاً بین 0 تا 1 است. مقدار آلفای کرونباخ 0 نشان می دهد که بین سوالات یک مجموعه مقیاس هیچ همبستگی وجود ندارد و بنابراین، آن مقیاس پایایی ندارد. مقدار آلفای کرونباخ 1 نشان می دهد که بین سوالات یک مجموعه مقیاس همبستگی کامل وجود دارد و بنابراین، آن مقیاس پایایی کامل دارد.

معیارهای رایج برای ارزیابی پایایی یک مقیاس بر اساس آلفای کرونباخ عبارتند از:

  • آلفای کرونباخ کمتر از 0.6: پایایی ضعیف
  • آلفای کرونباخ بین 0.6 تا 0.7: پایایی متوسط
  • آلفای کرونباخ بین 0.7 تا 0.8: پایایی خوب
  • آلفای کرونباخ بیشتر از 0.8: پایایی عالی
  • cronbachs alpha coefficient

عواملی که می توانند بر مقدار آلفای کرونباخ تأثیر بگذارند عبارتند از:

  • تعداد سوالات یک مقیاس: هرچه تعداد سوالات یک مقیاس بیشتر باشد، آلفای کرونباخ نیز بیشتر می شود.
  • نحوه طراحی سوالات یک مقیاس: اگر سوالات یک مقیاس به طور مناسب طراحی نشده باشند، ممکن است آلفای کرونباخ را کاهش دهند.
  • تنوع پاسخ ها به سوالات یک مقیاس: اگر پاسخ های به سوالات یک مقیاس متنوع نباشند، ممکن است آلفای کرونباخ را کاهش دهند.

کاربردهای آلفای کرونباخ

آلفای کرونباخ در زمینه های مختلف، از جمله روانشناسی، علوم اجتماعی، آموزش و پزشکی، برای ارزیابی پایایی مجموعه های سوالات یا مقیاس ها استفاده می شود. به عنوان مثال، از آلفای کرونباخ می توان برای ارزیابی پایایی یک آزمون روانشناسی، یک پرسشنامه رضایت مشتری، یا یک مقیاس اندازه گیری سلامت استفاده کرد.

whats cronbachs alpha spss2

مثال

فرض کنید یک پرسشنامه 5 سوالی برای سنجش میزان رضایت مشتری از یک شرکت طراحی شده است. هر سوال از این پرسشنامه یک مقیاس لیکرت 5 گزینه ای دارد. برای محاسبه آلفای کرونباخ این پرسشنامه، می توان از فرمول زیر استفاده کرد:

α = 1 - (∑ (s^2 - m^2) / s^2)

در این فرمول، s^2 نشان دهنده واریانس بین سوالات است و m^2 نشان دهنده واریانس میانگین سوالات است.

اگر نتایج محاسبات نشان دهند که آلفای کرونباخ این پرسشنامه بیشتر از 0.7 است، می توان نتیجه گرفت که این پرسشنامه پایایی خوبی دارد و می تواند برای سنجش میزان رضایت مشتری از این شرکت استفاده شود.

whats cronbachs alpha

سایر روش های سنجش پایایی

علاوه بر آلفای کرونباخ، روش های دیگری نیز برای سنجش پایایی مجموعه های سوالات یا مقیاس ها وجود دارد. از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ضریب پایایی بازآزمایی (Retest reliability coefficient)
  • ضریب پایایی موازی (Parallel reliability coefficient)
  • ضریب پایایی همسانی درونی (Internal consistency reliability coefficient) 

انتخاب روش مناسب برای سنجش پایایی یک مجموعه سوالات یا مقیاس، به عوامل مختلفی از جمله نوع مقیاس، هدف از سنجش پایایی و محدودیت های زمانی و مالی بستگی دارد.