موسسه پژوهشی ماد دانش پژوهان

مرکز جامع خدمات گسترده پژوهشی دانشگاهی اعم از مشاوره و آموزش نگارش پروپوزال و پایان نامه و تز و مقالات کارشناسی ارشد و دکتری و استخراج و ترجمه حرفه ای مقالات

پنجشنبه ۰۱ آذر ۰۳

چگونه محتوای پایان نامه را بهبود ببخشیم؟

چگونه محتوای پایان نامه را بهبود ببخشیم؟
یکی از فرآیندهای علمی که معمولا در مسیر نگارش پایان نامه بارها و بارها ممکن است با آن دست و پنجه نرم کنید مربوط به اصلاح و بهبود محتوای پایان نامه است. زمانی که دانشجو پروپوزال را تصویب می کند در انتهای آن یک جدول زمانبندی مربوط به تکمیل مرحله به مرحله پایان نامه ارائه می کند که شخص باید در انتهای مدت زمان تعیین شده، پروژه خود را تحویل اساتید راهنما و مشاور دهد. بعد از اخذ تاییده می تواند مرحله بعد یعنی نگارش بخش های دیگر پایان نامه را بر اساس نظر اساتید آغاز کند. اما همواره مسیر به این سادگی نخواهد بود و معمولا زمان زیادی صرف اصلاحات و تقویت هر بخش می شود. معمولا زمانی که دانشجویان پس از زمان تعیین شده بخش مورد نظر را سابمیت میکنند، اساتید آن را بررسی کرده و نکاتی را در جهت اصلاح، تعدیل، بهبود و تقویت محتوا ارائه می کنند که ممکن است زمان زیادی را به خودشان اختصاص دهند. برای اینکه بتوانید محتوای پایان نامه خودتان را در بخش های مختلف بهبود داده و تقویت کنید نیاز است که فاکتورهای زیر را رعایت نمایید:
استفاده از منابع معتبر و جدید:یکی از اولین و مهمترین فاکتورها در فرآیند تقویت و بهبود محتوای پایان نامه استفاده از منابع معتبر و به روز در زمان نگارش است. اساتید معمولا زمانی که ادبیات موضوع تحقیق شما را مورد بررسی قرار می دهند سعی میکنند محتوای آن را از نظر به روز بودن و کیفیت منابع مورد استفاده ارزیابی کنند. چنانچه منابع قدیمی در پایان نامه استفاده کرده باشید مشکل عدم انطباق با دستاوردهای جدید به آن اطلاق می شود. بدین معنا که دانش شما در مورد موضوع تحقیق منطبق بر آخرین نتایج و دستاوردهای موجود در جامعه علمی نیست و بنابراین نمیتوانید تسلط مناسبی بر موضوع داشته، فاکتورها و عوامل تاثیرگذار بر آن را شناسایی کنید و نتایج کاربردی بدست آورید. مشکل دیگری که فرآیند بهبود و تقویت پایان نامه را ضروری میکند استفاده از منابع نامعتبر است. زمانی که بیشتر رفرنس های استفاده شده در متن پایان نامه مربوط به ژورنال ها یا مقالات سطح پایین یا نه چندان معتبر باشند در نهایت موجب می شود که کیفیت و اعتبار پژوهش شما کاسته شده و نیاز به اصلاح پیدا کند. 
  1. نکته برداری در زمان نگارش پایان نامه:در زمان نگارش پایان نامه ممکن است با مواردی روبرو شوید که برای شما ایجاد ابهام کرده و درک موضوع را برایتان دشوار کند. به سادگی از کنار آنها عبور نکنید چرا که ممکن است بعدها در زمان ارزیابی توسط اساتید و یا جلسه دفاع برای شما مشکلساز شده و اصلاحات عمده ای را به همراه داشته باشد. سعی کنید همواره نکات کلیدی و بعضا مبهم در فرآیند نگارش را یادداشت کرده و در اولین فرصت از طریق اساتید به دنبال بررسی بیشتر آنها باشید. این نکات کلیدی می توانند درک شما از موضوع تحقیق را افزایش داده، کیفیت پایان نامه را بهبود بخشیده و نیاز به اصلاحات را به شکل قابل ملاحظه ای کم کنند. 
  2. نگارش هر بخش مبتنی بر اساتانداردهای محتوایی موجود:در زمان نگارش پایان نامه یک فرمت استاندارد برای قالب پایان نامه و یک فرمت استاندارد برای نوع محتوا تهیه کنید تا بتوانید بر اساس یک روند ثابت و درست فرآیند نگارش را آغاز نمایید. به طور کلی داشتن یک قالب استاندارد و مورد تایید دانشگاه به شما کمک می کند که مسیر نگارش را به درستی انجام داده و زمان زیادی را صرف اصلاح و یا تقویت پایان نامه نکنید.
  3. نگارش در چارچوب پژوهش:یکی دیگر از مشکلات عمده که نیاز به اصلاح را در پایان نامه ضروری می کند، خارج از چارچوب و غیر مرتبط نوشتن محتوا است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که شما تسلط چندانی به موضوع تحقیق ندارید و سعی میکنید موارد زیادی را در ارتباط با موضوع در داخل پایان نامه گنجانده و آن را در ظاهر کامل نشان بدهید. محتوای اضافی، غیرمرتبط به موضوع تحقیق و خارج از چارچوب تاثیر منفی زیادی بر کیفیت پایان نامه داشته و در فرآیند اصلاح و تقویت پایان نامه ضروری است که تمامی این موارد را حذف کنید. 
  4. وجود انسجام ساختاری:وجود انسجام ساختاری به ذهن خواننده کمک می کند که در راستای مفاهیم ارائه شده توسط نویسنده پیش رفته و در زمان مطالعه دچار سردرگمی نشود. عدم وجود انسجام ساختاری زمانی رخ می دهد که مفاهیم مختلف بدون ارتباط مفهومی و معنایی به یکدیگر به صورت پی در پی آورده شده و ذهن مخاطب را مغشوش می کنند. این مشکل نیز یکی از اصلی ترین مواردی است که باید در زمان اصلاح و تقویت پایان نامه مورد بررسی قرار بگیرد.

آزمون LSAT

آزمون ال ست (Law school Admission Test)
آزمون پذیرش کالج های رشته حقوق که با عنوان آزمون ال ست (LSAT) شناخته می شود،
یک آزمون استاندارد بین المللی است که مدت زمان برگزاری آن تقریبا 3 ساعت و 30 دقیقه است و هفت بار در سال برگزار می شود. آزمون ال ست (LSAT) توسط انجمن پذیرش کالج های حقوق (Law School Admission Council) طراحی شده و هدف آن ارزیابی قابلیت های تحصیلی دانشجویان و متقاضیان ادامه تحصیل در مدارس حقوق در سراسر جهان است. این آزمون نیز همانند بسیاری از آزمون های بین المللی دیگر بر ارزیابی توانایی های درک مطلب انگلیسی، تحلیل منطقی، قدرت استدلال و لغت شناسی تمرکز دارد. آزمون ال ست (LSAT) یک امتحان ضروری برای ورود به مقاطع تحصیلات تکمیلی در دانشگاه های آمریکا، کانادا و برخی از مراکز آموزشی در استرالیا محسوب می شود.
قبل از سال های 1948 بیشتر مراکز آموزشی و دانشگاه ها سعی می کردند با بررسی معدل و نمرات درسی، دانشجویان حقوق مورد نظرشان را انتخاب کرده و به آنها پذیرش بدهند، اما در اواخر سال 1948 اولین نسخه از آزمون ال ست (LSAT) به جوامع علمی معرفی شد و تصمیم گیران سعی کردند در کنار ارزیابی معدل از نمره این آزمون نیز استفاده کنند.
 
در سال 1991 تغییراتی در این آزمون ایجاد شد و از آن پس تا به امروز هیچ تغییر دیگری در محتوا و مطالب آزمون ایجاد نشده است و به شکل قدیم در حال برگزاری است. آزمون ال ست (LSAT) شامل 6 بخش می شود که 4 بخش از آن دارای نمره هستند، یک بخش از آن آزمایشی بوده و هیچ نمره ای ندارد و یک بخش دیگر نیز مربوط به نوشتن انشاء و بدون نمره است. نمره این آزمون با توجه به عملکرد رقبای شما در آزمون در محدوده 120 تا 180 دسته بندی می شود.
 
این موضوع بدین معنا است که نمره ای که شما در آزمون بدست آورده اید، نمره نهایی و پایانی شما نیست و شما باید منتظر عملکرد سایر رقبا باشید تا در قالب نمودار نمره نهایی شما مشخص شود. زمانی که یک دانشگاه درخواست نمره شما را می کند، موسسه برگزار کننده آزمون، تمامی نمرات بدست آمده توسط شما در 5 سال گذشته را برای آنها خواهند فرستاد.
 
بر اساس تحقیقات انجام گرفته توسط دانشگاه پنسیلوانیا، متقاضیانی که توانسته اند نمره بالایی در آزمون ال ست (LSAT) بدست آورند در نهایت عملکرد بهتری در کلاسهای درس حقوق و کسب معدل بالاتر داشته اند.
 
آزمون ال ست (LSAT) برای اولین توسط فرانک بولز (Frank Bowles) که مسئول پذیرش تحصیلی دانشجویان حقوق در دانشگاه کلمبیا بود معرفی شد. او به دنبال راهی بود تا بتواند استراتژی رضایت بخش تری برای جذب دانشجویان حقوق پیدا کند و تنها بر معدل و نمره کلاسی اتکا نشود.
 
بعدها دانشکده حقوق هاروارد و دانشگاه یل (Yale) نیز به این فرآیند پیوسته و طراحی جدید و موثرتری برای آزمون ال ست (LSAT) ارائه نمودند. آزمون ال ست (LSAT) در ماه های ژانویه، مارچ، جون، جولای، سپتامبر و اکتبر و نوامبر برگزار می شود. بر اساس آمار ارائه شده توسط موسسه LSAC در سال 2012 تعداد 129900 داوطلب در این آزمون ثبت نام کرده و این تعداد در سال بعد 16% کاهش داشت.
 
در سال های بعد نرخ مشارکت در این آزمون به صورت متغیر در محدوده 130 هزار شرکت کننده سالانه افزایش و کاهش داشت است. همانطور که پیشتر بیان کردیم، آزمون ال ست (LSAT) در حدود 3 ساعت و 30 دقیقه است که شما می بایست در قالب آن به 99 تا 102 سوال چند گزینه ای پاسخ دهید. آزمون ال ست (LSAT) شامل بخش های زیر است:
 
استدلال منطقی (Logical Reasoning): آزمون ال ست (LSAT) شامل دو بخش استدلال منطقی است که برای ارزیابی قدرت تجزیه و تحلیل داوطلبان طراحی شده است. هر یک از بخش های استدلال منطقی در آزمون ال ست (LSAT) شامل 24-26 سوال چند گزینه ای است که معمولا با یک متن کوتاه یا چند جمله آکادمیک شروع می شوند. سوالات این بخش از داوطلب درخواست می کند که فرض نگارنده یا طراح سوال را حدس بزنند و یا نتیجه گیری متفاوتی نسبت نویسنده متن ارائه کنند. این بخش از آزمون به قدرت نتیجه گیری، استدلال و تحلیل بسیار بالایی نیاز دارد.
 
درک مطلب متون (Reading Comprehension): بخش درک مطلب در آزمون ال ست (LSAT) شامل چهار متن 400-500 کلمه ای است که از هر متن 5-8 سوال پرسیده می شود و مجموعا در این بخش به 26-28 سوال است که در زمان تقریبی 35 دقیقه به آنها پاسخ می دهید. هیچ پیشبینی مشخصی از نوع سوالات و متون آنها وجود ندارد ولی طراحان نشان داده اند که به متون حقوقی و اجتماعی علاقه زیادی دارند.
 
در سال 2007 بر اساس نظر موسسه LSAC یکی از متون بخش درک مطلب حذف شد و بجای آن سوالات متون مقایسه ای جایگزین شد که در آن دو متن کوتاه ولی مشابه با تفاوت های جزئی به داوطلب داده می شد و از وی سوالاتی مرتبط با آن پرسیده می شد.
 
 
بازی منطق (Logic Game): این بخش از آزمون که بسیار شبیه به استدلال ریاضی در آزمون GRE و GMAT است به دنبال قدرت تجزیه و تحلیل ریاضی در شما است. در این بخش سوالات از نوع هوش است و از داوطلب درخواست می شود تا با توجه به اطلاعات ارائه شده، جواب صحیح را انتخاب کنند.
 
برای مثال از داوطلب پرسیده می شود "اگر 10 نفر در یک مهمانی حضور داشته باشند و 5 نفر آنها از مهمانی خارج شوند و دوباره 15 نفر به مهمانی اضافه شوند و مجددا 11 نفر خارج شوند و...... در نهایت چند نفر در مهمانی حضور دارند" البته این سوال شاید یک سوال ساده در مجموعه آزمون ال ست (LSAT) به نظر برسد و قطعا سوالات ریاضی دشوارتر از این نیز به داوطلبان داده خواهد شد. در مجموع سوالات به دنبال درک مطلب، قدرت تحلیل ریاضی و سنجش هوش ریاضی شما هستند.
 
 
قسمت آزمایشی بدون نمره: این بخش از آزمون ال ست (LSAT) همواره وجود داشته است و نمره ای به آن اختصاص داده نمی شود. در گذشته یکی از سه بخش قبلی به عنوان آزمایشی در نظر گرفته میشده است ولی در حال حاضر بعد از سه بخش اصلی آزمون نوبت به بخش آزمایشی میرسد که البته نمره ای به آن تعلق نمی گیرد. هدف از طراحی این بخش، تحقیق و توسعه آزمون برای سوالات آینده است.
 
 
بخش انشاء (Writing): آخرین بخش از آزمون ال ست (LSAT) به انشاء اختصاص دارد که همانند بخش قبلی به آن نمره ای داده نمی شود. دو موضوع به شما داده می شود و از شما درخواست می شود که یک انشاء حداقل 400-500 کلمه ای در مورد یکی از موضوعات به انتخاب خودش بنویسد.
 
همانطور که گفته شد این بخش از آزمون نمره ای ندارد اما زمانی که موسسه بخواهد نمره شما را در اختیار دانشگاه مقصد قرار دهد، متن انشایی که نوشته اید را برای آنها خواهد فرستاد تا خود دانشگاه ارزیابی کار شما و در نهایت پذیرش تحصیلی را پیگیری کند. بر اساس تحقیقات انجام شده 67% از موسسات و دانشگاه های حقوق، از متن انشاء داوطلبان برای بررسی و ارزیابی کیفیت آنها استفاده می کنند.

 

آزمون پی تی ای (PTE)

این آزمون نیز مانند آیلتس به دو نوع آکادمیک و عمومی (General and Academic) تقسیم می شود. این آزمون نیز همانند آزمون GMAT توسط موسسه GMAC با همکاری سازمان پیرسون که ناشر کتاب LONGMAN است برگزار می شود. نمرات این آزمون نیز بر اساس استانداردهای تعریف شده ای با نام CEFR تعیین می شوند.
 
آزمون پی تی ای (PTE) نیز شامل چهار بخش اصلی است که عبارتند از مکالمه (Speaking)، نگارش (writing)، خواندن (Reading) و شنیداری (Listening). این آزمون در 3 ساعت در مراکز تعیین شده از طرف موسسه پیرسون برگزار می شود.
 
بخش اسپیکینگ و نگارش (Speaking and Writing): این بخش از آزمون پی تی ای (PTE) بین 77 تا 93 دقیقه زمان نیاز دارد و شما می بایست به سوالات اسپیکینگ و نگارش به صورت همزمان پاسخ دهید. برای بخش اسپیکینگ می بایست موارد زیر را انجام دهید. ابتدا باید به صورت مقدماتی و به زبان انگلیسی خودتان را معرفی کنید. در مرحله بعد یک متن به شما داده می شود که می بایست آن را با تلفظ صحیح انگلیسی و با صدای بلند بخوانید.
 
در بخش بعدی باید یک جمله را به خاطر سپرده و آن را تکرار کنید. از جمله فعالیت های مرتبط با بخش اسپیکینگ، توضیح و تفسیر یک تصویر است که به شما یک تصویر مثلا یک نقاش در حال رنگ کردن ساختمان را نشان می دهند و از شما می خواهند با جزئیات آن را توضیح دهید. همچنین شما باید به یک لکچر گوش دهید و آن را با جزئیات همانطور که شنیده ای تکرار کنید و در نهایت به چند سوال انگلیسی پاسخ دهید.
 
اما برای بخش نگارش باید دو تسک را انجام دهید. تسک اول این است که باید یک متن تقریبا 500 تا 600 کلمه ای را خلاصه کنید که زمان مورد نیاز برای نگارش متن خلاصه تقریبا 10 دقیقه است و تسک دوم نوشتن انشاء در مورد یک موضوع عمومی است که باید در مدت زمان 20 دقیقه انجام شود.
 
بخش خواندن (Reading): این بخش از آزمون پی تی ای (PTE) بین 32-41 دقیقه زمان می برد که داوطلب باید به چندین سوال با فرمت های مختلف پاسخ دهد. اولین شکل از سوالات بخش خواندن مربوط به پر کردن جاهای خالی است. داوطلب باید با توجه به متن مورد نظر، جاهای خالی را در سوالات پر کند.
 
دومین نوع سوالات این بخش چندگزینه ای هستند، بدین معنا که شما باید از میان گزینه های مختلف دو یا چند گزینه را انتخاب کنید. سومین فرم از سوالات این بخش رتبه بندی یا دسته بندی نام دارند. در این نوع از سوالات یک ترتیب تاریخی و زمانی از یک رویداد بیان شده و از شما خواسته می شود به همان ترتیبی که بیان شده است آن را مرتب کنید. لازم به ذکر است که برای این بخش یک زمان 10 دقیقه ای استراحت در نظر گرفته می شود که کاملا اختیاری است.
 
بخش شنیداری (Listening): بخش لیسنینگ یا شنیداری در آزمون پی تی ای (PTE) حدودا 45-57 دقیقه است و سوالات آن مانند بخش قبلی چندین شکل مختلف را شامل می شود. خلاصه سازی یکی از اشکال سوالات این بخش است که از شما خواسته می شود لکچری که شنیده اید را خلاصه کنید. پر کردن جاهای خالی و سوالات چند گزینه ای نیز می شود.
 
در حال حاضر آزمون پی تی ای (PTE) به یکی از محبوبترین آزمون ها برای گرفتن پذیرش تحصیلی تبدیل شده است چرا که سطح آسانتری داشته و مورد تایید بسیاری از دانشگاه ها و مراکز آموزشی است. متاسفانه این آزمون نیز همانند آزمون جی مت در ایران برگزار نمی شود و برای شرکت در آن می بایست به کشورهای همسایه مراجعه کنید.
 
هزینه این آزمون در کشور ترکیه 800 لیر، در امارات 999 درهم، آذربایجان 170 دلار، عراق 217 دلار، اردن 181 دلار، مصر 150 دلار، عمان 222 دلار، عربستان 270 دلار است.
 
برای ثبت نام در این آزمون باید به سایت www.pearson.com مراجعه کنید. نمره این آزمون بین 10-90 است که نمره 50 آن معادل 6 آیلتس و نمره 65 آن معادل 7 آیلتس شناخته می شود. مدرک آزمون پی تی ای (PTE) همانند تافل و آیلتس 2 سال اعتبار داشته و در صورت اتمام آن باید مجددا اقدام به ثبت نام کنید.
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید

آزمون ست (SAT)

در حال حاضر بسیاری از دانش آموزان دبیرستانی در آمریکا که قصد دارند وارد دانشگاه و محیط آکادمیک شوند، سعی می کنند نمره بالایی در آزمون ست (SAT) بدست آورند تا از این طریق بتوانند شانس خودشان را برای دریافت پذیرش و بورسیه تحصیلی افزایش دهند. همانطور که میدانید مقاطع پایین تر آکادمیک در کشورهای اروپایی و آمریکا طرفداران بیشتری دارن و در نهایت رقابت نیز برای کسب آنها بیشتر است.
 
برای مثال رقابت و کسب سهمیه در مقاطع کارشناسی به مراتب بالاتر از کارشناسی ارشد و و نهایتا دکتری است. آزمون ست (SAT) نیز همانند آزمون GRE به دو فرمت مختلف یعنی عمومی (General) و موضوعی (Subject) برگزار می شود که متقاضیان پذیرش در مقاطع لیسانس و بالاتر معمولا در آزمون موضوعی یا SAT Subject شرکت می کنند.
 
بسیاری آزمون ست (SAT) را معادل تست هوش در ارتش آمریکا می دانند و باور دارند این آزمون اساسا برگرفته از طرح و فرمت آزمون آیکیو در ارتش ایالات متحده آمریکا است. با وجود اینکه این آزمون در سال 1926 طراحی و ارائه شد اما همچنان محبوبیت و مقبولیت لازم را در بین جوامع دانشگاهی نداشت تا اینکه در سال 1933 برای اولین بار توسط ریاست دانشگاه هاروارد معرفی گردیده و معیاری برای ورود به مقاطع بالاتر قرار گرفت.
 
پس از آن آزمون ست (SAT) در آمریکا هر روز در دانشگاه ها و مراکز بیشتری مورد استفاده قرار گرفت.
 
در حال حاضر ثبت نام و شرکت در آزمون ست (SAT) هیچگونه محدودیتی برای افراد بالای 16 سال ندارد و این افراد در صورت داشتن پاسپورت معتبر می توانند در آزمون ثبت نام کرده و شرکت کنند. آزمون ست (SAT) بر خلاف آزمون تافل یا آیلتس تنها یک آزمون سنجش مهارت زبان انگلیسی نیست بلکه این آزمون هوش و استعداد تحصیلی، توانایی محاسباتی و درک مطلب را در متقاضیان بررسی و ارزیابی می کند.
 
برای ثبت نام در آزمون ست (SAT) می بایست در مرحله اول به وبسایت (www.collegeboard.org) مراجعه کرده و در قسمت بالا سمت راست بر روی گزینه ثبت نام (Register) کلیک نمایید. سپس در مرحله بعد با وارد کردن نام و نام خانوادگی و آدرس ایمیل و سایر مشخصات یک حساب کاربری به نام خودتان ایجاد کنید. در آخرین مرحله پس از پرداخت هزینه می توانید مرکز آزمون مورد نظرتان را انتخاب کرده و در ساعت و زمان مقرر در امتحان شرکت کنید.
 
به یاد داشته باشید که به دلایل تحریم متاسفانه آزمون ست (SAT) مشابه بسیاری دیگر از آزمونهای بین المللی GMAT ،IMAT و غیره در ایران برگزار نمیشوند و شما پس از ثبت نام می بایست به یکی از کشورهای همسایه مانند ترکیه، ارمنستان، امارات و یا سایر کشورها سفر کنید. این آزمون از سه بخش اصلی مهارت خواندن (Reading)، ریاضیات (Math) و مهارت نگارشی (Writing) تشکیل شده است که دو بخش اول هر کدام امتیازی بین 20 تا 800 داشته و بخش آخر نمره 1-6 دریافت می کند.
 
شما می بایست حداقل 30 دقیقه قبل از شروع آزمون در محل برگزاری امتحان حضور داشته باشید و اجازه استفاده از هیچگونه وسیله الکترونیکی، ماشین حساب، ساعت مچی، گوشی، دیکشنری و یا غیره را نخواهید داشت.
 
آزمون ست (SAT) در داخل آمریکا سالانه 7 مرتبه در ماه های مرتبط به زمان شروع پذیرش تحصیلی (آگوست، اکتبر، نوامبر، مارس، می و ژوئن) برگزار شده و در خارج از آمریکا برای دانشجویان بین المللی 4 بار در سال در ماه های (اکتبر، دسامبر، مارس و می) برگزار خواهد شد.
 
اولین بخش از آزمون مربوط به مهارت خواندن (Reading) است که به عنوان درک مطلب نیز شناخته می شود. این بخش از آزمون ست (SAT) مجموعا 52 سوال را شامل می شود که ترکیبی از سوالات تشریحی و تستی است و البته تعداد سوالات تستی آن بیشتر است.
 
تعداد 5 متن درک مطلب برای این بخش در نظر گرفته شده است که مجموعا زمان 65 دقیقه برای پاسخگویی به سوالات این بخش در نظر گرفته شده است. نمره مربوط به مهارت خواندن یا همان درک مطلب در آزمون ست (SAT) بین 200 تا 800 است که به صورت میانگین نمره داوطلبان 497 است.
 
لازم به ذکر است بر خلاف برخی از امتحانات داخلی، آزمون ست (SAT) به گونه ای طراحی شده است که پاسخ های اشتباه هیچگونه نمره منفی را برای داوطلب به همراه ندارد.
 
دومین بخش از آزمون ست (SAT) به ریاضیات، جبر، توانایی حل مسئله و تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط است. تعداد کل سوالات این بخش 45 سوال است که مدت زمان پاسخگویی به آنها 80 دقیقه است. تعداد 20 سوال از این بخش به گونه ای است که نیاز به استفاده از ماشین حساب ندارد و در مابقی سوالات می توانید از ماشین حساب برای محاسبات استفاده کنید.
 
برای پاسخگویی به سوالات بدون نیاز به ماشین حساب 25 دقیقه و برای سوالات نیازمند به ماشین حساب 55 دقیقه زمان خواهید داشت. این بخش نیز همانند بخش قبلی هیچگونه نمره منفی برای پاسخ های اشتباه لحاظ نمی شود.
 
سومین و آخرین بخش از آزمون ست (SAT) مربوط به Writing یا مهارت نگارش است که شما می بایست یک متن از مقاله را مطالعه کرده، محتوای آن را درک کرده و آن را تکمیل کنید.
 
این بخش از آزمون معمولا اختیاری است اما بسیاری از مراکز آموزشی برتر آمریکا به نمرات این قسمت اهمیت زیادی می دهند چرا که داشتن دانش نگارش و چگونگی تکمیل کردن یک تحقیق و پژوهش در محیط آکادمیک ضروری است. مدت زمان پاسخگویی به این بخش نیز 50 دقیقه است که اطلاعات آن توسط دو مصحح مستقل بررسی شده و نمره آن اختصاص داده می شود. به طور معمول کسب نمره بالای 5 برای بسیاری از دانشگاه ها قابل قبول است.
 
توجه داشته باشید که این آزمون قبول یا رد شدن ندارد بلکه نمره قبولی آن به دانشگاه مورد نظرتان بستگی دارد. بالاترین نمره ای که می توانید در آزمون ست (SAT) کسب کنید، نمره 1600 است که یک نمره بسیار عالی محسوب شده و شانس پذیرش شما از هر دانشگاه سطح اول آمریکا را بالا می برد. اما کسب نمره کامل کار بسیار دشواری بوده و معمولا علاوه بر مهارت تحصیلی بسیار بالا به دانش لغوی، ریاضی و نگارشی بالایی نیازمند است.
 
اگر برای یک دانشگاه یا موسسه آموزشی سطح بالا در آمریکا اپلای می کنید نمره 1000 و یا بالاتر می تواند شانس پذیرش خوبی برای شما فراهم کند اما با داشتن نمره 800 نیز میتوانید تا حدی به اهداف مورد نظرتان دست پیدا کنید. مهلت اعتبار برخی آزمون های بین المللی 5 ساله و برخی دیگر 2 ساله است.
 
آزمون ست (SAT) از جمله آزمون هایی است که مهلت اعتبار آن 2 ساله بوده و بعد از اتمام آن می بایست مجددا ثبت نام کرده و امتحان جدیدی بدهید. دلیل اصلی آن امکان تغییر در طراحی آزمون و فرار بودن زبان انگلیسی است.
 
هزینه برگزاری این آزمون نیز با توجه به نوع، محل و کیفیت مرکز آزمون ست (SAT) متفاوت خواهد بود ولی به طور کلی هزینه دو بخش ریاضیات (Math) و مهارت خواندن (Reading) معادل 47 دلار است.
 
همانطور که پیشتر بیان کردیم بخش سوم یا مهارت نگارش (Writing) نیز اختیاری است و در صورت تمایل می توانید ک هزینه اضافی معادل 65 دلار پرداخت کنید. فرآیند ثبت نام شما می بایست حداکثر 4 هفته قبل از شروع آزمون پرداخت شده باشد و در صورت پرداخت دیرتر یک جریمه 30 دلاری نیز به مبالغ بالا اضافه خواهد شد.
 
در برخی مواقع ممکن است به دلیل مشکلات شخصی قصد تغییر زمان یا محل برگزاری آزمون ست (SAT) را داشته باشید.
 
در این حالت می بایست یک مبلغ 30 دلار دیگر نیز به عنوان هزینه تغییر در برنامه پرداخت کنید.
 
در حال حاضر منابع و سایت های بسیاری هستند که فایل های آموزشی آزمون ست (SAT) را در اختیار داوطلبان قرار می دهند. اما یکی از بهترین روش های آماده سازی برای آزمون، تمرین کردن نمونه سوالات و قرار گرفتن در محسط مشابه آزمون اصلی است.
 
شما می توانید از سایت هایی مانند Khan Academy, The Princeton Review, PrepScholar, CollegeVine, Magoosh, Kaplan, Private Prep برای تمرین در فرمت آنلاین استفاده کنید.
 
همانطور که بیان کردیم این آزمون یکی از مهمترین مدارک برای اپلای و پذیرش تحصیلی خصوصا در کشور آمریکا و در مقطع کارشناسی است. با کسب یک نمره قابل قبول و مطلوب در این آزمون می توانید از برترین دانشگاه های آمریکا پذیرش به همراه بورسیه تحصیلی کسب کنید.
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید

آزمون زبان (IELTS)

امتحان آیلتس (IELTS) مورد پذیرش موسسات آموزشی در استرالیا، بریتانیا، کانادا، اتحادیه اروپا، نیوزلند و بیش از 3000 موسسه آموزشی در ایالات متحده آمریکا است. آزمون آیلتس (IELTS) یکی از امتحانات معتبر و استانداردی است که اداره مهاجرت بسیاری از کشورها به عنوان یک مدرک معتبر برای اعطای حق شهروندی به افراد استفاده می کنند برای مثال داشتن مدرک آیلتس (IELTS) برای دریافت ویزا و شهروندی کشور انگلستان ضروری است و همچنین کشورهای استرالیا، نیوزلند و کانادا نیز این مدرک را به عنوان یکی از پیش نیاز های اصلی صدور ویزا و اعطای حق شهروندی قلمداد می کنند.
 
بر اساس آمار ارائه شده توسط موسسه برگزار کننده آزمون آیلتس (IELTS) در سال 2017 بیش از 3 میلیون نفر در بیش از 140 کشور جهان در این امتحان ثبت نام کرده بودند که به ترتیب این آمار برای سال های 2012، 2011 و 2009 معادل 2 میلیون، 1.7 میلیون و 1.4 میلیون نفر است. همین موضوع آزمون آیلتس (IELTS) را تبدیل به محبوبترین آزمون در میان متقاضیان مهاجرت و پذیرش تحصیلی کرده است.
 
واژه آیلتس (IELTS) مخفف کلمه International English Language Testing System به معنای سامانه جهانی ارزیابی زبان انگلیسی است که نمره آن بین 0-9 دسته بندی می شود و در ادامه سعی می کنیم توضیحات جامع و کاملی در مورد آن ارائه کنیم.
 
امتحان آیلتس (IELTS) نیز همانند آزمون تافل از 4 بخش اصلی تشکیل شده است. بخش اول مربوط به سنجش مهارت شنیدن یا لیسنینگ (Listening) است، بخش دوم مربوط به ارزیابی مهارت خواندن یا ریدینگ (Reading) می باشد، بخش چهارم مهارت نگارش یا رایتینگ (writing) شما را اندازه گیری می کند و در نهایت آخرین بخش مربوط به سنجش مهارت سخن گفتن یا اسپیکینگ (Speaking) می باشد.
 
مهارت شنیدن یا لیسنینگ (Listening): این بخش از آزمون آیلتس (IELTS) متشکل از 4 بخش است که هر بخش آن 10 سوال را در بر می گیرد. برای پاسخگویی به سوالات 40 دقیقه زمان دارید که 30 دقیقه برای انتخاب جواب های صحیح و 10 دقیقه برای انتقال آنها به برگه. بخش اول و دوم مهارت لیسنینگ در آزمون آیلتس (IELTS) به مسائل و موقعیت های روزمره اختصاص دارد.
 
در بخش اول معمولا دو نفر در حال مکالمه هستند برای مثال دو دانشجو در حال صحبت کردن در مورد یک اتفاق هستند و یا می خواهند یک سفر برای آخر هفته برنامه ریزی کنند. اما بخش دوم یک سخنرانی تک نفره است، برای مثال یک شخص در حال صحبت در مورد فضای سبز یک پارک است و یا در حال شرح دادن امکانات یک شهر می باشد.
 
اما بخش سوم و چهارم این آزمون به مسائل آموزشی و آکادمیک ارتباط پیدا می کند. بخش سوم مهارت شنیداری در آزمون آیلتس (IELTS) به مکالمه دو شخص در مورد یک موضوع دانشگاهی ارتباط پیدا میکند، برای مثال دو دانشجو در حال مکالمه در مورد واحدهای درسی دانشگاه و یا برنامه های آموزشی ترم هستند. اما آخرین بخش از این مهارت به سخنرانی یک استاد در مورد یک موضوع علمی در دانشگاه مرتبط است که معمولا مفاهیم ساده و بسیار آشنا علمی را ارائه می دهد. هر بخش از این آزمون با یک مقدمه کوتاه آغاز می شود که به شما در مورد موقعیت و اشخاص مکالمه کننده اطلاعاتی را می دهد.
 
به طور کلی سوالاتی که مطرح می شوند بر اساس اطلاعاتی است که در مکالمه بیان شده است و ترتیب سوالات نیز دقیقا مشابه ترتیب اطلاعات بیان شده است. شما در فرآیند آزمون به دفعات میتوانید سوالات را مرور کنید اما تنها یکبار اجازه دارید که به فایل های صوتی گوش دهید. بنابراین توصیه می شود تمام تمرکز خودتان را بر رو شنیدن فایل صوتی قرار داده و در مرحله اول به سوالات توجهی نکنید.
 
 
مهارت خواندن یا ریدینگ (Reading): دومین بخش در امتحان آیلتس (IELTS) که به بررسی و ارزیابی مهارت شما در درک مطلب و متون زبان انگلیسی اختصاص یافته است، سه بخش دارد.
 
هر یک از این سه بخش شامل یک متن و چندین سوال مرتبط به آن است که ممکن است چهار گزینه ای نباشد. این سه متن در مجموع چیزی در حدود 2000-2700 کلمه دارند و 40 سوال را شامل می شوند که شما می بایست در 60 دقیقه به تمامی آنها پاسخ دهید. توجه داشته باشید که سوالات این بخش انواع مختلفی را شامل می شود از قبیل چهار گزینه ای، پنج گزینه ای، تشریحی، جای خالی، نام گذاری، خلاصه سازی و حتی انتخاب های چند گزینه ای و درک مطلب.
 
بنابراین برای پاسخگویی به سوالات عاملی به نام شانس دخیل نیست و برای پاسخگویی درست به سوالات می بایست حتما مفهوم متون را به درستی درک کرده باشید. شاید یکی از مزیت های آزمون آیلتس (IELTS) نسبت به تافل (TOEFL) در بخش ریدینگ همین موضوع باشد. چرا که سوالات ریدینگ تافل چهار گزینه ای هستند و شما به صورت شانسی می توانید یک گزینه را انتخاب کنید و حتی این امکان وجود دارد که جواب درست را انتخاب کرده باشید.
 
ولی در امتحان آیلتس (IELTS) شما باید سوالات تشریحی و جای خالی را جواب دهید و همین موضوع نیاز به درک مطلب متون زبان انگلیسی دارد. توجه داشته باشید که شما می بایست پاسخ سوالات را با دست خط خودتان بر روی برگه امتحانات نگارش کنید و به همین علت غلط های املایی و گرامری نیز امتیاز منفی برای شما به همراه دارد.
 
هر سه متن موجود در بخش ریدینگ از موضوعات علمی و آکادمیک انتخاب می شوند و معمولا بخشی از یک مقاله، یک مجله، روزنامه و یا کتاب هستند. متن اول از آزمون ریدینگ به موضوعات روزمره اختصاص پیدا می کند و مفاهیمی را شامل می شود که یک دانشجو یا داوطلب به طور روزمره با آنها سروکار خواهد داشت. دومین متن از آزمون ریدینگ در ارتباط با یک شغل یا دوره کارآموزی است.
 
برای مثال اطلاعاتی در مورد شغل کتابداری و یک شخص کتابدار ارائه می شود و شما می بایست با مطالعه متن اطلاعاتی دقیق و مناسبی را از آن بدست آورید. و در نهایت سومین و آخرین متن در مورد یک موضوع عمومی است که ارتباطی با موضوعات قبلی ندارد. این متن معمولا به صورت تصادفی از یک مقاله، روزنامه، مجله و یا کتاب انتخاب میشود و سوالاتی در مورد آن پرسیده خواهد شد.
 
 
مهارت نگارش یا رایتینگ (Writing): سومین بخش از آزمون آیلتس (IELTS) به نگارش و انشا مربوط است که در آن 2 موضوع در قالب تسک (Task) به شما داده می شود. این تسک ها در امتحان آیلتس (IELTS) آکادمیک با جنرال متفاوت است. برای مثال اولین تسک (Task1) در آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک از داوطلب درخواست می شود که یک شکل، نمودار، نقشه و یا تصویر را تشریح کرده و آن را بر اساس درک و دانش خودش تبیین نماید.
 
برای اینکه بتوانید نمره کاملی در این بخش کسب کنید باید به جزئیات توجه داشته باشید و متن شما بیش از 150 کلمه باشد. اما تسک اول در امتحان آیلتس (IELTS) جنرال از دانشجو خواسته می شود که برای یک مشکل خاص یک راه حل کلی ارائه نماید. اما تسک دوم (Task2) در آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک به بحث و بررسی یه موضوع یا مشکل در جامعه اختصاص داشته و از فرد خواسته می شود آن را ارزیابی کرده و برای آن راه حل ارائه دهد.
 
اما تسک دوم (Task2) در آزمون آیلتس جنرال به نگارش انشاء در مورد یک اتفاق یا معضل عمومی اختصاص دارد. برای مثال نظرتان را در مورد استعمال دخانیات در محل های عمومی بنویسید. مدت زمان لازم برای پاسخ به دو تسک در آزمون آیلتس 60 دقیقه است که توصیه می شود مدیریت زمان را در آنها به دقت رعایت کنید.
 
 
مهارت مکالمه یا اسپیکینگ (Speaking): آخرین بخش در امتحان آیلتس (IELTS) به مهارت اسپیکینگ اختصاص دارد که شامل 3 بخش اصلی است. بخش اول که 4-5 دقیقه زمان نیاز دارد به مقدمه و مصاحبه اختصاص داده می شود. در این بخش سوالات عمومی و شخصی در مورد زندگی، علائق، وضعیت شغلی و خانوادگی از شخص داوطلب پرسیده می شود و متقاضی باید بتواند با مکث کم و با تلفظ درست لغات خودش را معرفی کند.
 
در بخش دوم شخص آزمون گیرنده به شما یک موضوع می دهد و از شما درخواست می کند که 2 دقیقه در مورد آن صحبت کنید و زمان مورد نیاز برای بخش دوم 3-4 دقیقه است. و اما در آخرین بخش که زمان مورد نیاز آن 4-5 دقیقه است، یک مباحثه بین شما و امتحان گیرنده خواهد بود و سوالاتی در مورد بخش دوم از شما پرسیده می شود و شما موظف ستید به آنها پاسخ دهید.
 
و در نهایت نمره شما بین 0 تا 9 دسته بندی می شود.
نمره‌ دهی آزمون آیلتس (IELTS) به گونه ای است که قبولی یا رد شدن در آن وجود ندارد و شما می بایست نمره قبولی یا رد خود را بر اساس دانشگاه یا کشور مقصد تعیین کنید. برای مثال ممکن است یک موسسه آموزشی در انگلستان نمره پایین تر از 7 را برای ورود به مقاطع تحصیلی مختلف و اپلای مناسب نبیند در حالی که یک دانشگاه در نیوزلند نمره مناسب برای اپلای را 5.5 یا 6 بداند. بنابراین قبل از هر چیز بررسی پیش نیازها و نمره مورد نظر دانشگاه جزء ضروریات است.
 
اما شاید بیان این نکته خالی از لف نباشد که بدانید تفاوت دو نوع آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک و جنرال چیست و بهتر است در کدامیک شرکت کنیم. امتحان آیلتس آکادمیک (IELTS َAcademic) برای دانشجویانی مناسب است که قصد مهاجرت تحصیلی به کشورهای انگلیسی زبان و حتی غیر انگلیسی زبان را دارند. بنابراین اگر قصد ادامه تحصیل، اپلای یا کسب بورسیه را دارید سعی کنید در آزمون آیلتس آکادمیک شرکت کنید.
 
اما آزمون آیلتس جنرال (IELTS General) لزوما برای مهاجرت و پذیرش تحصیلی نیست و بیشتر نوعی مدرک رسمی و معتبر زبان محسوب می شود که می تواند میزان مهارت داوطلب در زبان انگلیسی را نشان دهد. همچنین شما می توانید بعد از اعلام نتایج در صورت وجود هر گونه ابهام در مورد نمره به آنها اعتراض بزنید. برای این کار لازم است به محل برگزاری آزمون مراجعه کرده و یک فرم درخواست بازبینی نمره را پر کنید.
 
پس از آن مبلغی در حدود 170 دلار استرالیا برای ثبت درخواست پرداخت میکنید و اگر مشخص شود که درخواست شما بجا و صحیح بوده درنهایت این مبلغ به شما بازگشت داده خواهد شد و اگر درخواست شما صحیح نباشد مبلغ عودت داده نمی شود. امتحان آیلتس نیز نیز همانند آزمون تافل در قالب یک شبکه امن ارتباطی بین دانشگاهی قابل ارسال و رهگیری است.
 
تمامی دانشگاه هایی که در ارتباط مستقیم با موسسه آیلتس هستند می توانند به صورت آنلاین و حتی هاردکپی به نمره آیلتس شما دسترسی داشته باشند. لازم به ذکر است می توانید از طریق وبسایت زیر تا مدت زمان معینی به کارنامه و نمراتتان به صورت آنلاین دسترسی داشته باشید. در حال حاضر هزینه ثبت نام در امتحان آیلتس چیزی در حدود 4 میلیون 600 هزار تومان است.
 
https://www.ieltsessentials.com/global/results
 
 
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید

آزمون جی مت (GMAT)

هدف اصلی آنها از طراحی آزمون جی مت (GMAT) شناسایی متقاضیان با صلاحیت و توانایی بالا برای کالج های بیزینس در سراسر جهان بوده است. بر اساس تعریف موسسه GMAC، هدف از طراحی این آزمون ارزیابی مهارت نگارشی، توانایی حل مسئله، تفکر انتقادی و مهارت استدلال منطقی در میان داوطلبان است. داوطلبان می توانند 5 بار در سال در این آزمون شرکت کنند ولی نباید تعداد ثبت نام های آنها بیش از 8 بار در سال شود و نهایتا بین هر آزمون باید 16 روز فاصله وجود داشته باشد.

در حال حاضر آزمون جی مت (GMAT) برای 7000 هزار رشته تحصیلی مختلف در بیش از 2300 دانشگاه مورد استفاده قرار می گیرد. آزمون جی مت (GMAT) شامل 4 بخش از جمله نگارش تحلیلی (Analytic Writing)، وربال (Verbal)، بخش محاسباتی یا کوانت (Quantitative) و استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning) است. مهمترین قسمت آزمون، بخش نگارش تحلیلی که شامل یک بخش است و شما در آن می بایست یک انشاء تحلیلی با زمان تقریبی 30 دقیقه بنویسید.

همانطور که پیشتر در مورد آزمون جی آر ای (GRE) بیان کردیم، این دو آزمون به نوعی سنجش استعداد تحصیلی داوطلبان در قالب زبان انگلیسی هستند که سطح دشواری آنها از آزمون هایی مانند تافل و آیلتس بسیار بالاتر است بنابراین نمی توانید منابع و رویکرد یکسانی نسبت به آنها داشته باشید.

تحقیقات بسیاری بر روی کاربردی بودن آزمون جی مت (GMAT) برای پذیرش تحصیلی انجام شده است و یک مطالعه در سال 2013 نشان می دهد که دانشجویانی که نمره جی مت (GMAT) بالاتری داشته باشند در اولین سال تحصیلی در دانشگاه معدل بالاتری نسبت به سایرین بدست می آورند.

همچنین تحقیق دیگری که در سال 2018 در 28 موسسه آموزشی در آمریکا انجام شد نشان داد که متقاضیانی که توانسته بودند در آزمون جی مت (GMAT) نمره بالاتری کسب کنند عملکرد بهتری در کلاس درس ارائه داده و مشاغل مناسب تری بدست آورده بودند.

اگر چه تا کنون تحقیقاتی بسیاری در مورد آزمون جی مت (GMAT) و کاربردی بودن یا نبودن آن انجام گرفته است، اما در حال حاضر بسیاری از موسسات آموزشی ارائه مدرک این آزمون را یکی از ضرورت های پذیرش تحصیلی می دانند. در ادامه این مقاله سعی داریم به معرفی کاملی از آزمون جی مت (GMAT) بپردازیم.

آزمون جی مت (GMAT) دارای چهار بخش اصلی است که زمان پاسخگویی به هر کدام از این بخش ها 30-60 دقیقه زمان نیاز دارد. بخش نگارش تحلیلی (Analytic Writing) شامل یک انشا است که می بایست آن را در 30 دقیقه نگارش کنید. بخش دوم استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning) است که می بایست در 30 دقیقه به 12 سوال پاسخ دهید.

بخش محاسباتی یا کوانت (Quantitative) شامل 31 سوال است که باید در 62 دقیقه به آنها پاسخ دهید و در نهایت بخش وربال (Verbal) است که باید در 65 دقیقه به 35 سوال پاسخ دهید. به خاطر داشته باشید که تمامی سوالات بخش وربال و کوانت چند گزینه ای بوده و شما می بایست به صورتی تستی و آنلاین به آنها پاسخ دهید. سوالات این بخش نیز همانند آزمون جی آر ای (GRE) نسبت به مرحله قبلی سختتر می شوند با این تفاوت که در آزمون جی مت (GMAT) این فرآیند سوال به سوال است.

برای مثال فرض کنید شما به اولین سوال وربال جواب صحیح می دهید، در این هنگام سیستم هوشمند آزمون جی مت (GMAT) سوال دوم را برای شما سخت تر انتخاب می کند. اگر به سوال دوم نیز جواب صحیح بدهید، سوال سوم سختتر خواهد بود و همین منوال ادامه پیدا می کند تا در نهایت سوالات با بیشترین دشواری در اختیار شما قرار بگیرد.

در جولای سال 2017 موسسه GMAC اعلام کرد که داوطلبان آزمون جی مت می توانند به انتخاب خودشان چیدمان آزمون را انتخاب کنند یعنی دوست دارند اول به سوالات نگارش تحلیلی پاسخ بدهند یا تمایل دارند وربال یا کوانت را انتخاب کنند.

بخش نگارش تحلیلی (Analytic Writing): این بخش که با عنوان انشاء تحلیلی یا AWA نیز شناخته می شود یکی از مهمترین بخش های آزمون است که به صورت مستقیم قدرت استدلال، تحلیل، تفکر انتقادی و منطق شما را مورد ارزیابی قرار می دهد. نمره این بخش یکبار توسط نرم افزار موسسه GMAC به شما داده می شود و یکبار توسط مصحح بررسی شده و نمره شما تعیین می شود. میانگین این دو نمره در نهایت وضعیت شما در این بخش را مشخص خواهد کرد.

نرم افزار طراحی شده توسط موسسه GMAC می تواند بیش از 50 فاکتور نگارشی و زبانی را در انشاء شما بررسی کرده و نمره متناسب با آن را ارائه نماید. نمره این بخش یک عدد بین 0-6 است که 0 نشان دهنده ضعیفترین و 6 نشان دهنده بهترین عملکرد شما خواهد بود.

استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning): این بخش برای اولین بار در ماه ژوئن سال 2012 به آزمون اضافه شد و هدف از این کار ارزیابی و سنجش قدرت تحلیل داده ها در میان داوطلبان بوده است. در این بخش معمولا نمودارها، تصاویر، جداول داده ها و اشکال آماری به فرد داده می شود و سوالاتی در ارتباط با آنها از وی پرسیده می شود.

این بخش نیز همانند AWA به صورت جداگانه نمره دهی شده و نمره آن بین 1 تا 8 دسته بندی می شود. این بخش شامل 12 سوال است که می بایست در مدت زمان 30 دقیقه به آنها پاسخ دهید.


بخش محاسباتی یا کوانت (Quantitative): این بخش از آزمون جی مت (GMAT) با هدف سنجش توانایی حل مسئله، تجزیه و تحلیل داده ها و تفسیر داده ها طراحی شده است. برای اینکه بتوانید به سوالات این بخش پاسخ دهید باید دانش نسبتا خوبی نسبت به هندسه، جبر، ریاضیات و مفاهیم آماری داشته باشید.

بر خلاف آزمون جی آر ای (GRE) که امکان استفاده از ماشین حساب را برای بخش کوانت فراهم می کند، در آزمون جی مت (GMAT) امکان استفاده از ماشین حساب وجود ندارد و شخص باید محاسبات دستی انجام دهد.

به طور کلی بخش کوانت در آزمون جی مت (GMAT) به نسبت آزمون GRE دشوارتر است. نمره این بخش از آزمون نیز بین 0-60 است و معمولا به کمترین نمره عدد 6 داده می شود. یکی از سوالات منحصر به فرد آزمون جی مت (GMAT) در بخش کوانت کفایت داده (Data Sufficiency) نام دارد که داوطلب در آن باید درک بالایی نسبت به مسائل آماری و جداول آماری از خود نشان دهد.

جواب به این نوع از سوالات در آزمون جی مت علاوه بر دانش ریاضی به قدرت تشخیص صحیح یا غلط بودن داده ها و ارائه راه حل مبتنی بر داده های نیمه کامل نیاز دارد. شما می بایست به 31 سوال این بخش در 62 دقیقه پاسخ دهید.

بخش وربال (Verbal): در نهایت آخرین بخش از آزمون جی مت به سنجش توانایی لغت شناسی و درک مطلب متون زبان انگلیسی اختصاص دارد. این بخش از آزمون شامل پر کردن جای خالی، ریدینگ، درک مطلب و لغت شناسی می شود.

نمره این بخش از آزمون نیز بین 0-60 دسته بندی می شود که نمره کمتر از 9 و بیشتر از 44 در این بخش از آزمون بسیار کمیاب است. تمامی سوالات این بخش در قالب طیف پنج سوالی مطرح می شوند که گزینه های آنها بسیار گمراه کننده و انحرافی مشخص می شوند.


بخش وربال و کوانت در آزمون جی مت (GMAT) نمره ای بین 200-800 به آن داده می شود و نمرات استدلال یکپارچه (Integrated Reasoning) و بخش نگارش تحلیلی (Analytic Writing) جداگانه محاسبه خواهد شد. با توجه با اینکه سوالات آزمون جی مت به صورت مرحله ای از آسان به سمت دشوار تغییر می کنند، بنابراین پاسخ های شما نیز بر روی نمودار برده شده و عدد آن با توجه به عملکرد سایر شرکت کنندگان مشخص می شود.

برای ثبت نام در آزمون جی مت (GMAT) می توانید از طریق وب سایت WWW.MBA.COM اقدام به تعیین وقت و رزرو آزمون کنید. همانطور که پیشتر بیان کردیم شما مجاز هستید که 5 بار در یکسال و با فاصله 16 ووزه در این آزمون شرکت کنید.

توجه داشته باشید که متاسفانه این آزمون در حال حاضر در ایران برگزار نمی شود و برای شرکت در آن می بایست به کشورهای همسایه مانند ترکیه، ارمنستان، امارات، آذربایجان و غیره سفر کنید. هزینه ثبت نام در آزمون جی مت (GMAT) معادل 250 دلار آمریکا است که در صورت کنسل شدن می توانید 80 دلار آن را پس بگیرید. برای ری اسکجول کردن یا تغییر زمان آزمون باید هزینه 100 دلار دیگر پرداخت نمایید.

و در نهایت برای اینکه بتوانید نمره آزمون را به دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی ریپورت کنید باید هزینه 35 دلار برای آن پرداخت نمایید.

https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید


آزمون تافل (TOEFL)

آزمون تافل (TOEFL) توسط موسسه ETS که یک نهاد خصوصی است طراحی شده و سوالات آن از طریق مراکز برگزار کننده و مورد تایید در اختیار داوطلبان قرار می گیرد. علاوه بر طراحی سوالات آزمون، انتشار کتاب های آموزشی، فایل های آموزش زبان و غیره، این موسسه گزارش نمرات زبان شما (Score Report) را به صورت کاملا مستقلانه با دریافت هزینه در اختیار دانشگاه ها و مراکز آموزشی قرار می دهد.
 
همانطور که پیشتر بیان کردیم هر دو آزمون آیلتس (IELTS) و تافل (TOEFL) مورد تایید دانشگاه های بین المللی سراسر جهان برای اعطای پذیرش هستند، اما آزمون آیلتس معمولا با لهجه بریتانیایی و آزمون تافل با لهجه امریکن اقدام به ارزیابی داوطلبان می کنند. علاوه بر تفاوت زبانی و ظاهری در این دو آزمون یکی از مهمترین نقاط تمایز مربوط به انواع آنها است.
 
آزمون آیلتس در دو نوع آکادمیک (Academic) و عمومی (General) برگزار شده و آزمون آکادمیک یا دانشگاهی آن برای مهاجرت تحصیلی و دریافت پذیرش در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری ضروری است. اما آزمون تافل تنها در یک فرمت مشخص و به صورت اینترنتی (iBT) و کاغذی (PBT) برگزار می شود که نوع برگزاری آن در ایران از نوع iBT است.
 
آزمون iBT به گونه ای طراحی شده است که شما می بایست در مراکز مشخص شده سازمان ETS در هر کشوری اقدام به ثبت نام کرده و با استفاده از پرداخت آنلاین دلاری و یا وارد کردن کد ووچر (Voucher) اقدام به رزرو صندلی کنید. در زمان آزمون تمامی پاسخ های دریافتی از شما در بخش های ریدینگ، لیسنینگ، اسپیکینگ و رایتینگ مستقیما از طریق اینترنت به سازمان ETS منتقل شده و مصححان سازمان اقدام به بررسی و نمره دهی می کنند.
 
در حال حاضر آزمون تافل مورد قبول بسیاری از دانشگاه ها در سراسر جهان است و تعداد بسیار اندکی از موسسات عالی هستند که فقط یکی از آزمون های آیلتس و یا تافل را قبول می کنند. برای مثال برخی از موسسات آموزش عالی در انگلستان تنها بر روی نمره آیلتس تاکید دارند و ارائه آن را برای دریافت پذیرش ضروری می دانند و در مقابل برخی از موسسات آمریکایی تنها نمره تافل (TOEFL) را می پذیرند.
 
در سالهای اخیر اداره مهاجرت بریتانیا نیز برای دریافت ویزای اقامتی تنها ارائه نمره آیلتس را شرط اصلی دانسته و نمره تافل را بدون اعتبار می شمارد. شما می توانید در زمان ثبت درخواست گزارش نمره (Score Report) در سایت ETS، لیست تمامی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی که آزمون تافل را می پذیرند مشاهده نمایید. اما توصیه می شود قبل از اقدام به اپلای و ارسال مدارک به دانشگاه مورد نظرتان سعی کنید لیستی از پیش نیازهای آن را دریافت کرده و حداقل نمرات مورد قبول دانشگاه را در آزمون کسب نمایید.
 
برای مثال اگر می خواهید برای University of Waterloo در کشور کانادا اپلای کنید باید بدانید که این دانشگاه نمره تافل کمتر از 100 را برای مقطع دکتری و کمتر از 90 را برای مقطع کارشناسی ارشد نمی پذیرد. شما می توانید اطلاعات مربوط به این پیش نیازها را از طریق ارسال ایمیل به مسئول تحصیلات تکمیلی و یا سرچ در وبسایت رسمی دانشگاه بیابید.
 
شاید برای شما این سوال به وجود آمده باشد که اگر آزمون تافل (TOEFL) فقط برای مهاجرت به خارج از کشور کاربرد دارد یا خیر. قطعا کسب یک نمره خوب در آزمون تافل می تواند رزومه شما را قوی تر کرده و فرصت های شغلی و تحصیلی بسیار خوبی در داخل کشور برای شما فراهم کند. در حال حاضر بسیاری از کارفرمایان به دنبال افرادی هستند که توانایی بالایی در برقراری ارتباط به زبان انگلیسی داشته باشند و در این راستا حقوق و مزایای بالاتری نسبت به سایرین برای این افراد در نظر می گیرند.
 
و یا برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری در بسیاری از دانشگاه های سراسر کشور نیاز است که شما مدرک تافل با نمره بین 60 تا 100 ارائه نمایید. بنابراین داشتن نمره تافل قابل قبول نه تنها یک مزیت بلکه یک ضرورت برای ارتقای شغلی و تحصیلی هر فرد در داخل کشور محسوب می شود. به یاد داشته باشید که یک تفاوت عمده بین "داشتن نمره تافل" و "نمره قابل قبول تافل" وجود دارد. "داشتن نمره تافل" بدین معنا است که شما در آزمون تافل (TOEFL) شرکت کرده اید و یک نمره بین 0-120 کسب کرده اید و ممکن است نمره شما 40 یا 110 باشد.
 
اما "نمره قابل قبول تافل" بدین معناست که نه تنها شما در آزمون تافل شرکت کرده اید بلکه موفق شده اید توانایی بالایی در انتقال مفاهیم به زبان انگلیسی از خودتان نشان دهید. فرض کنید شما در آزمون تافل نمره 81 را کسب کرده اید و قصد دارید برای یک دانشگاه در آمریکا اپلای کنید که نمره تافل کمتر از 90 را نمی پذیرد. بنابراین تنها گزینه پیش روی شما دوباره شرکت کردن در آزمون تافل و کسب نمره 90 یا بالاتر است. حال متوجه شدید که تنها "داشتن نمره تافل" اهمیت ندارد بلکه "نمره تافل باید قابل قبول باشد".
 
در آزمون تافل طیف وسیعی از موضوعات دانشگاهی و علمی در قالب مهارت های خواندن (Reading)، مهارت شنیداری (Listening)، مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) مورد ارزیابی قرار می گیرند. با توجه به اینکه نمره این آزمون برای بسیاری از موسسات و دانشگاه ها کاربرد دارد، ضروری است که سرفصل های علمی و دانشگاهی بیشتری در آن گنجانده شود.
 
برای مثال موضوعاتی مانند تاریخچه اختراع چرخ، نحوه تشکیل بستر رودخانه ها، نظریات مربوط به شکل گیری حیات و یا انقراض دایناسورها، هنر و فرهنگ، زندگی نامه دانشمندان و افراد سرشناس، محیط زیست، تاریخچه به وجود آمدن برخی از انواع ابزار کشاورزی، موضوعات باستان شناسی و غیره مورد سوال قرار می گیرند. طراحان سوال در موسسه ETS، تمامی متن های مربوط به مهارت های خواندن (Reading) را به گونه ای طراحی کرده اند که عملکرد شما در محیط دانشگاهی سنجیده می شود.
 
متنهای این بخش برگرفته از کتب، مقالات و متون علمی بوده و درک شما از این متون نشان می دهد. این متون بسیار شبیه به مطالبی هستند که به احتمال زیاد شما در دانشگاه و سر کلاس درس با آنها مواجه خواهید شد. در قسمت مربوط به مهارت شنیداری (Listening)، سوالات مربوط به سخنرانی استاد سرکلاس درس و یا گفتگوی بین دو دانشجو و یا استاد در محیط دانشگاه است.
 
چرا که شما در آینده قصد دارید وارد محیط دانشگاه شوید و می بایست با گفتگوی مشابه آن آشنا شوید. در قسمت مربوط به مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) نیز چند سوال مرتبط به مباحث علمی و بعضا عمومی به شما داده می شود تا به وسیله آن بتوانید توانایی ارتباطی و تسلط خودتان به زبان انگلیسی را نشان دهید.
 
همواره به دانشجویان و داوطلبان شرکت در آزمون تافل (TOEFL) توصیه می شود که برای بهبود مهارت های چهارگانه زبان انگلیسی متون علمی را از سایت های معتبر علمی مطالعه کنند تا با واژگان پرکاربرد در محیط دانشگاهی بیشتر آشنا شوند.
 
جهت تقویت مهارت شنیداری (Listening) و مهارت گفتاری (Speaking) نیز میتوانید فیلم ها و سخنرانی های علمی را دانلود کرده و در اوقات آزاد به آنها گوش دهید. این کار باعث می شود تا علاوه بر آشنایی با تلفظ صحیح لغات با جملات و اصطلاحات رایج زبان انگلیسی بیشتر آشنا شوید.
 
در این مقاله قصد داریم 4 بخش مختلف آزمون تافل را در قالب ساختار امتحان به شما معرفی کنیم و این بخش های در آزمون تافل عبارتند از:
 
مهارت های خواندن (Reading): اولین بخش آزمون تافل به ارزیابی و سنجش مهارت خواندن زبان انگلیسی در داوطلب می پردازد این بخش در آزمون iBT معمولا بین 60 تا 100 دقیقه است که بین 3-5 متن (Passage) به تعداد 700 کلمه به شما داده می شود تا به آنها پاسخ دهید. هر متن 700 کلمه ای بین 10-14 سوال 4 گزینه ای دارد که سوالات آن انواع مختلفی دارد و معمولا از نوع درک مطلب هستند.
 
بدین معنا که شما برای پاسخگویی به سوالات می بایست متون را به خوبی درک کرده و به حافظه بسپارید. به یاد داشته باشید که اجازه بردن هیچ وسیله ای را به سر جلسه ندارید و تمام چیزهایی که نیاز دارید از قبیل مداد و کاغذ چک نویس از طرف مسئولان برگزاری امتحان به شما داده می شود.
 
مهارت شنیداری (Listening): دومین بخش  آزمون iBT تافل (TOEFL) که بلافاصله بعد از مهارت خواندن مطرح می شود، سوالات مربوط به مهارت شنیداری است. زمان پاسخگویی به سوالات این بخش 60-90 دقیقه است که در آن 2-3 مکالمه آکادمیک (Conversation) و 4-6 سخنرانی کلاسی (Lecture) وجود دارد که برای هر کدام از آنها بین 5-6 سوال چهار گزینه ای مطرح می شود. سوالات این بخش بر خلاف بخش مربوط به مهارت های خواندن (Reading) اصلا مفهومی و درک مطلب نبوده و دقیقا بر روی اطلاعات ارائه شده در فایل صوتی تمرکز دارد.
 
لازم به ذکر است شما پس از انتخاب گزینه و پاسخ به سوالات دیگر نمی توانید آن را اصلاح و یا ویرایش کنید اما این امکان برای بخش Reading وجود دارد. پس از اتمام این بخش شما مجبور هستید که به مدت 10 دقیقه محل امتحان را ترک کرده و برای استراحت از آن محل خارج شوید و خود را برای پاسخگویی به مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) آماده کنید.
 
مهارت گفتاری (Speaking): پس از پایان زمان استراحت و بازگشت به محل برگزاری آزمون، زمان پاسخگویی به سوالات بخش مهارت گفتاری (Speaking) است. این بخش معمولا 6 دقیقه زمان می برد که در آن شما می بایست به 2 سوال مستقل (Independent) و 4 سوال ترکیبی (Integrated) پاسخ دهید. سوالات مستقل اینگونه هستند که از شما می خواهند نظر و تجربه شخصی خودتان در مورد یک موضوع را بیان کنید.
 
برای مثال محبوب ترین کتابی که تا حالا خوانده اید چیست؟ یا بهترین فیلمی که تا به حال دیده اید کدام است؟ و یا نظر شما در مورد تبلیغات تلویزیونی چیست؟ و یا بزرگترین مشکل زیست محیطی حال حاضر جهان چیست؟ در تمامی این موارد شما می بایست از دلایل و داده های ذهنی خودتان برای پاسخ به سوالات استفاده کنید و هیچ جواب خاص و مشخصی برای سوالات وجود ندارد.
 
اما سوالات ترکیبی به گونه ای طراحی شده اند که شما می بایست بر اساس اطلاعات ارائه شده در صورت سوالات جواب های متناسب با آن ارائه کنید. برای مثال یک کنفرانس کلاسی در مورد علم جانورشناسی برای شما پخش می شود و از شما خواسته می شود که این کنفرانس 3 دقیقه ای را در 60 ثانیه خلاصه کرده و شفاها بیان کنید. و یا دو دانشجو در مورد یک موضوع دانشگاهی در حال مکالمه هستند و از شما خواسته می شود در 60 ثانیه خلاصه ای از ضحبت های این دو نفر را بیان نمایید.
 
لازم به ذکر است پس از شنیدن سوالات می توانید 15-30 ثانیه در مورد جوابهای آن فکر کنید و یادداشت های لازم را بنویسید و بعد از آن به مدت 45-60 ثانیه فرصت صحبت کردن دارید که صدای شما در این زمان توسط هدست های متصل به کامپیوتر ضبط می شود.
 
کل مدت زمان پاسخگویی به سوالات مربوط به مهارت گفتاری (Speaking) معادل 20 دقیقه است. یکی از مهمترین تفاوت های آزمون آیلتس با تافل در این بخش است که شما در آزمون آیلتس می بایست به صورت مستقیم با یک شخص انگلیسی زبان صحبت کنید و مهارت گفتاری خودتان را به او نشان دهید و او مستقیما شما را ارزیابی کرده و به عملکرد شما نمره خواهد داد که این فرآیند اصلا شبیه به آزمون iBT تافل (TOEFL) که کاملا اینترنتی برگزار می شود نیست.
 
 
 
مهارت نوشتاری (Writing): آخرین و شاید مهمترین مهارت در دریافت پذیرش تحصیلی مهارت نوشتاری شما است. این بخش 50 دقیقه زمان میبرد که در آن یک انشا مستقل (Independent) و یک انشا ترکیبی (Integrated) به شما داده می شود. در موضوع انشا مستقل همانند مهارت گفتاری از شما خواسته می شود نظر و یا تجربه خودتان در مورد یک موضوع خاص را بیان کنید.
 
برای مثال آیا انرژی خورشیدی می تواند مشکل گرمایش زمین را حل کند؟ تحلیل خودتان را بنویسید! و یا اینکه تبلیغات تلویزیونی چه تاثیراتی بر روی کودکان دارد؟. این سوالات پاسخ مشخصی ندارند و تماما به قدرت تحلیل و استدلال شما وابسته هستند.
 
اما انشا ترکیبی به گونه ای است که یک کنفرانس کلاسی معمولا 5-6 دقیقه ای برای شما پخش می شود و از شما خواسته می شود کلیه اطلاعات بیان شده در کنفرانس را خلاصه کرده و تمام سر فصل های گفته شده توسط استاد را به دقت پوشش دهید. برای پاسخگویی به موضوع انشاء اول معمولا 20 دقیقه و موضوع انشا دوم معمولا 30 دقیقه زمان اختصاص داده می شود و بعد از تایید نهایی توسط شما دیگر امکان اصلاح وجود ندارد.
 
نمره آزمون تافل (TOEFL) یک عدد بین 0-120 است که هر یک از این چهار بخش نمره ای بین 0-30 دریافت می کنند. در کارنامه ای که شما از موسسه ETS دریافت می کنید نمره هر بخش به تفکیک ذکر می شود و شما می توانید عملکردتان را به صوت جداگانه مشاهده کنید. اما به یاد داشته باشید که سوالات و چگونگی نمره دهی و جواب های صحیح یا غلط به شما ارائه نمی شود.
 
اگر اعتراضی به نمره خودتان دارید می توانید با پرداخت هزینه مجددا درخواست بررسی بیشتر پاسخ هایتان را داشته باشید. در مواردی مشاهده شده که حتی پس از اعتراض به نمره، نهایتا داوطلب نمره پایین تری نسبت به دفعه اول دریافت کرده است.
 
پس قبل از ثبت درخواست و پرداخت هزینه از جواب هایی که داده اید اطمینان کامل حاصل کنید. باید بدانید که هیچ نمره قبولی یا رد برای تافل وجود ندارد و این موضوع کاملا بستگی به دانشگاه محل تحصیل و یا محل کار شما دارد. ممکن است یک دانشگاه به هیچ وجه نمره کمتر از 100 را قبول نکند و دانشگاه دیگر نمره 70 یا 80 را برای ورود به مقطع ارشد و یا دکتری کافی بداند.
 
برخی از دانشگاه ها علاوه بر نمره کلی تافل، از شما می خواهند در یک بخش خاص نمره معینی داشته باشید. برای مثال دانشگاه Auckland University در کشور نیوزلند برای ورود به دوره دکتری بازاریابی از شما می خواهد که حداقل نمره تافل 90 داشته باشید. اما در عین حال این شرط را می گذارد که نمره مربوط به مهارت نوشتاری (Writing) شما نباید کمتر 21 باشد. در این حالت شما علاوه بر نمره کلی زبان می بایست در یک بخش خاص نیز حداقل های مورد نظر دانشگاه را نیز داشته باشید.
 
همانطور که بیان کردیم آزمون تافل نه تنها سطح زبان انگلیسی بلکه مهارت برقراری ارتباط در محیط علمی و آکادمیک شما را مورد سنجش و ارزیابی قرار می دهد. آمارهای بدست آمده از ایرانیان نشان می دهد که نمره میانگین آنها در این آزمون 85 است و برخی  دیگر از کشورها مانند هند 90، سنگاپور 100 و هلند 102 است.
 
اما با تلاش و تمرین می توان نمرات بالای 100 را نیز بدست آوریم که داوطلبان ایرانی در سالهای اخیر این توانایی را بارها و بارها نشان داده اند. مراکز برگزار کننده آزمون تافل در شهرهای تهران، اصفهان، ارومیه، قزوین، تبریز، زنجان و یزد وجود دارند و شما می توانید بعد از پرداخت هزینه یکی از این مراکز را انتخاب کرده و آزمون بدهید. لازم به ذکر است هزینه ثبت نام این آزمون در کشور 245 دلار است که شما می توانید از طریق ویزا کارت، مستر کارت، شماره ووچر و یا شرکت های کارگزار این هزینه را پرداخت نمایید.
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید
 

آزمون ام کت (MCAT)

آزمون ام کت (MCAT) در سال 2015 به یک فرمت و شکل ثابت رسید که اکنون در سراسر جهان برگزار می شود و زمان تقریبی آن حدوداً 7 ساعت است. نمره این آزمون بین 472-528 دسته بندی می شود که هیئت ارزیاب و مصححان آن از انجمن دانشکده های پزشکی آمریکا (Association of American Medical Colleges) یا همان AAMC انتخاب می شوند.
در سال 1920 زمانی که بیش از 50% از دانشجویان جذب شده در دانشکده های پزشکی آمریکا به عدم موفقیت تحصیلی مواجه شدند، یک استاد دانشگاه و پزشک سرشناس به نام دکتر ماس (Dr. Moss) به همراه دوستان و همکارانش اقدام به طراحی یک آزمون برای ارزیابی دانشجویان پزشکی کردند.
این آزمون به نوعی استعداد تحصیلی دانشجویان پزشکی را در قالب سوالات صحیح و غلط و چند گزینه ای مورد ارزیابی قرار می داد. بخش های این آزمون قدیمی عبارت بودند از حافظه تصویری، حافظه محتوایی، لغت شناسی علمی و آکادمیک، تعاریف علمی و استدلال منطقی میشد. این آزمون در میان جوامع علمی و مراکز آموزشی با عنوان Moss Test شناخته می شد.
با گسترش ابزارهای تکنولوژیک و سیستم های نمره دهی ماشینی، سه تحول عمده در آزمون پزشکی ماس رخ داد. بخش های آزمون به 4 بخش اصلی و کلی تقلیل یافت، تمامی سوالات چند گزینه ای و استاندارد شدند و سیستم نمره دهی کاملا ماشینی و مبتنی بر مجموع نمرات 4 بخش اصلی شد.
بر اساس تحقیق انجام گرفته توسط دانشگاه پنسیلوانیا، شرکت کنندگان در آزمون ام کت (MCAT) دردوره های متفاوتی از تحصیلشان در آن شرکت می کنند. بر اساس آمار ارائه شده توسط این موسسه، 43% از داوطلبان در زمان تحصیل، 44% بین 1 تا سه سال بعد از فارغ التحصیلی و 13 درصد بعد از گذشت 3 سال از زمان فارغ التحصیلی در آزمون شرکت می کنند. اما آخرین به روز رسانی آزمون در سال 2015 به کلی محتوا و مزمون آزمون های قبلی ام کت (MCAT) را تغییر داده و آن را در قالب 4 بخش زیر قرار داد:
پایه شیمیایی و فیزیکی سیستم های بیولوژیک (Chemical and Physical Foundations of Biological Systems): این بخش از آزمون ام کت (MCAT) شامل 59 سوال است که می بایست در 95 دقیقه به آنها پاسخ دهید. سوالات این بخش بر روی مواردی مانند ارگانیسم های زنده، خواص شیمیایی و فیزیکی مواد، زیست شناسی و غیره تمرکز دارد. برخی از سوالات این بخش بگونه ای طراحی شده اند که نیاز به تسلط به مفاهیم آماری و روش تحقیق دارند. بنابراین علاوه بر دانش در زمینه زیست شناسی نیاز است تا حدی بر تجزیه و تحلیل آماری نیز تسلط داشته باشید.

تجزیه و تحلیل انتقادی و قدرت استدلال (Critical Analysis and Reasoning Skill): این بخش در آزمون ام کت (MCAT) بسیار شبیه به بخش وربال در آزمون GRE و GMAT است. این بخش از آزمون معمولا متون انگلیسی 500-600 کلمه ای را در اختیار داوطلبان قرار داده و سوالاتی را از آن مطرح می کند. در این بخش باید به 53 سوال در 90 دقیقه پاسخ دهید. متون ارائه شده در این آزمون طیف وسیعی از مطالب را شامل می شود که معمولا از مقالات و کتاب های علوم اجتماعی و علوم انسانی انتخاب می شود. تفاوت این بخش از آزمون با آزمون های دیگری مثل تافل یا آیلتس این است که طراحان تغییراتی را در متون ایجاد می کنند و مفاهیم را به گونه ای انحرافی تغییر می دهند تا داوطلبان را در انتخاب گزینه ها به اشتباه بیاندازند.
توجه داشته باشید که در زمان انتخاب گزینه ها به هیچوجه به دانش قبلی خودتان اتکا نکنید و تنها متون آزمون را به عنوان مرجع قرار دهید. برای مثال ممکن است شما با چنین جمله ای در متن آزمون مواجه شوید "ایالات متحده آمریکا در 4 سپتامبر 1777 اعلام استقلال کرد" اگر بخواهید بر اساس دانش خودتان به این سوال پاسخ دهید زمان استقلال آمریکا 4 جولای 1776 است و جمله موجود در آزمون اشتباه است ولی توجه داشته باشید ملاک آزمون فقط و فقط متون امتحان است نه دانش شما!! پس به این موضوع دقت کنید.

پایه بیولوژیک و بیوشیمی سیستم های زنده (Biological and Biochemical Foundation of Living Systems): سوالات این بخش بیشتر بر روی مفاهیم سلولی و ملوکولی، ساختار سلول های و ارگانیسم های زنده تمرکز دارد. در این بخش می بایست به 59 سوال طراحی شده در 95 دقیقه پاسخ دهید. توجه داشته باشید سوالات این بخش نیز بسیار شبیه به سوالات بخش اول است اما به هیچ عنوان مطالب یکسانی را پوشش نمی دهند. سعی کنید پیش از آزمون، منابع آن را به دقت مورد مطالع قرار دهید.

پایه روانشناسی، اجتماعی و بیولوژیک رفتار (Psychological, Social and Biological Foundation of Behaviour): این بخش از آزمون ام کت (MCAT) بر روی حوزه رفتارشناسی و مفاهیم اجتماعی و فرهنگی تمرکز دارد. از مفاهیم رفتار و تغییر های رفتاری، تفاوت های فرهنگی و اجتماعی جامعه سوالاتی مطرح می شود. شما باید به 59 سوال در 95 دقیقه پاسخ دهید.

نمره هر بخش از آزمون ام کت (MCAT) بین 118-132 دسته بندی می شود که در نهایت نمره کلی آزمون 427-528 خواهد بود. از زمانی که در آزمون شرکت می کنید تا اعلام نتایج تقریبا 30-35 روز زمان می برد.
هزینه ثبت نام در این آزمون با توجه به محل زندگی شما تعیین می شود. به طور کلی سه منطقه طلایی، نقره ای و برنزی برای ثبت نام کنندگان در آزمون ام کت (MCAT) وجود دارد که مناطق طلایی می بایست 310 دلار، مناطق نقره ای 310 دلار و مناطق برنزی 360 دلار پرداخت کنند. بر اساس نظر طراحان و کارشناسان آزمون ام کت (MCAT)، برای آمادگی کامل این آزمون و مطالعه تمامی منابع 12 هفته با مطالعه 23 ساعت در هفته نیاز است.
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید
 

پذیرش و چاپ مقاله

فرآیند پذیرش و چاپ مقالات علمی یک فرآیند بسیار پیچیده و زمان‌بر است که در حد نگارش و آماده سازی مقاله سخت و دشوار است. فرض کنید به عنوان یک پژوهشگر زمان و هزینه بسیار زیادی را صرف نگارش یک تحقیق علمی، یافتن منابع به روز و مناسب، ویراستاری و سابمیت پژوهش‌تان کرده‌اید و قصد دارید آن را در یک ژورنال بین المللی به چاپ رسانده و اعتبار علمی برای خودتان بدست بیاورید.
 
ولی همیشه این فرآیند به راحتی و با نتیجه مطلوب برای نویسندگان و پژوهشگران همراه نخواهد بود. شاید یکی از سخت‌ترین و ناراحت کننده‌ترین لحظه‌ها برای یک نویسنده دیدن این جمله از طرف ژورنال در پاسخ به سابمیت مقاله باشد: "احتراما به اطلاع شما می‌رساند که بعد از داوری‌های دقیق انجام گرفته بر روی مقاله شما با عنوان Y، متاسفانه این پژوهش از نظر کیفیت و محتوا مناسب چاپ در ژورنال X نمی‌باشد".
اما دلیل اصلی ریجکت شدن مقالات چیست؟ چرا بعد از بررسی‌ها و داوری‌های طولانی (معمولا یک یا دو ماهه) در یک ژورنال، مقاله شما ریجکت می‌شود؟ آیا مقاله‌ای که توسط یک ژورنال ریجکت می‌شود دیگر قابلیت چاپ و پذیرش ندارد؟ آیا بعد از ریجکت شدن مقاله باید بطور کلی مقاله را کنار بگذاریم و سراغ پژوهش دیگری برویم؟ آیا می‌توانیم کاری کنیم که شانس پذیرش مقاله بالاتر برود؟ برای پاسخ به تمامی این سوالات در ارتباط با پذیرش و چاپ مقالات نیاز است که چند نکته کلی را درک کنید.
 
آمارهای موجود نشان می‌دهد که تعداد مقالات و خروجی‌های علمی و آکادمیک در سال‌های اخیر توسعه چشم‌گیری داشته است و این رشد علمی چیزی در حدود 8-9 درصد در سال است. اما تمامی این مقالاتی که سالانه از طرف ژورنال‌های مختلف پذیرش گرفته و چاپ می‌شوند لزوما دانش جدیدی را ارائه نمی‌کنند.
 
به عبارت دیگر تعداد ایده‌های جدیدی که سالانه منتشر می‌شوند یقینا از تعداد مقالات منتشر شده کمتر است. حال این موضوع برای یک پژوهشگر چه معنایی دارد؟ معنای آن این است که رقابت برای چاپ مقالات بالا رفته و فرآیند آن زمان‌بر و هزینه‌بر می‌شود چرا که مقالات از نظر ظاهری و محتوایی بسیار شبیه به هم هستند و فاکتورهای دیگری در پذیرش و چاپ مقالات علمی تاثیر گذاشته و به همین دلیل رقابت افزایش می‌یابد.
 
نکته دوم مربوط به تخصصی‌تر شدن علوم و ژورنال‌های چاپ کننده مقالات است. اگر به مقالات چاپ شده در سال‌های 1980 یا 1970 نگاه مختصری بیاندازید متوجه خواهید شد که اکثریت آن‌ها بر روی عناوین و مباحث کلی در یک شاخه علمی به تحقیق و پژوهش پرداخته اند و بیش‌تر جنبه تئوری پردازانه دارند.
 
برای مثال مقاله‌ای در مورد اصول مبانی رفتار سازمانی در سال 1972 به چاپ رسیده است که به ایده پردازی و نظریه سازی در مورد رفتار سازمانی و فعالیت سازمان‌های خصوصی و دولتی می‌پردازد. اما در حال حاضر رشته رفتار سازمانی تبدیل به یک شاخه علمی و پژوهشی جداگانه شده است که هزاران گرایش و شاخه علمی دیگر زیر مجموعه خود دارد و پژوهشگران هر کدام در یکی از این حوزه‌ها تخصص دارند. موضوع تخصصی‌تر شدن علوم موجب شده است که داوران و ژورنال‌ها نیز به صورت تخصصی‌تر و دقیق‌تر اقدام به بررسی و چاپ مقالات علمی کنند و در نتیجه فرآیند پذیرش و چاپ را برای پژوهش‌گران دشوارتر کنند.
 
سومین نکته و مهم‌ترین تغییر در حوزه مخاطبان و مردم رخ داده است که به صورت گسترده‌ای در جستجوی مطالب علمی بوده و قصد دارند از یافته‌های جدید مطلع باشند. شاید یکی از مهم‌ترین عواملی که موجب شده است داوران، ژورنال‌ها و اساتید نسبت به پذیرش و چاپ مقالات علمی سخت‌گیرانه تر رفتار کنند، مردم هستند.
 
در سال‌های اخیر با توسعه اینترنت و گسترش پایگاه‌های علمی مثل امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره ، مخاطبان این ژورنال‌ها به تدریج افزایش پیدا کرده و ژورنال‌ها سعی کردند برای جلب نظر مردم کارهای با کیفیت‌تر و جذاب‌تری به چاپ برسانند. به همین دلیل با گذشت زمان و با افزایش تعداد مخاطبان، ژورنال‌ها نیز نسبت به فرآیند پذیرش و چاپ مقالات سختگیرتر شدند چرا که به دنبال جذب مخاطبان بیشتری هستند.
 
حال که دلیل اصلی سخت شدن فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنال‌ها را متوجه شدیم نوبت به آن رسیده است که دلایل اصلی ریجکت و یا پذیرش را با هم بررسی کرده و راه حل‌های کاربردی برای افزایش شانس پذیرش و چاپ مقاله را ارائه نماییم.
 
بر اساس تحقیق انجام گرفته توسط پایگاه علمی الزویر (Elsevier) بر روی داوران ژورنال‌های مختلف، 8 دلیل اصلی از طرف این افراد برای پذیرش مقاله مطرح شده است که عبارتند از:
 
فراهم کردن یک دیدگاه روشن (insight) در مورد یک موضوع مهم: این بینش روشن ممکن است در برگیرنده یک توضیح دقیق و قابل فهم در مورد مشکلی باشد که برای مدت ها در جامعه بدون راه حل باقی مانده و یا تفسیر داده‌های درون مقاله به شکلی کاربردی و ساده برای مخاطب شود.
 
راه حل‌های کاربردی برای مدیران و تصمیم گیرندگان: مقالاتی که بتوانند مسیر را برای برنامه‌ریزی و سیاست گذاری مسئولان و تصمیم گیرندگان در کشورهای مختلف تسهیل کننده از جمله پژوهش‌های کاربردی محسوب می‌شوند که احتمال پذیرش و چاپ آن‌ها توسط ژورنال‌ها بسیار بالا می‌رود.
پژوهش‌هایی با تئوری و نظریه قوی: برخی از مقالاتی که در یک حوزه علمی خاص نگارش می‌شوند به دنبال توسعه و بسط دانش در آن حوزه هستند و قصد دارند ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار دهند. پژوهش‌هایی که بتوانند با بیان نظریات و تئوری‌های نوین در یک شاخه علمی موجب توسعه دانش در آن حوزه شوند از شانس بالاتری برای پذیرش و چاپ برخوردار خواهند بود.
 
مقالاتی که در برگیرنده سوالات و فرضیات جدید هستند: همانطور که مطلع هستید، سوالات و فرضیات تحقیق موجب جهت دهی به مقاله شما شده و پاسخ به آن‌ها نتایج و خروجی پژوهش را مشخص می‌کنند. در صورتی که نویسنده مقاله بتواند سوالات و فرضیات نوینی در پژوهش خودش مطرح کند که تا پیش از این توسط کسی مورد بررسی قرار نگرفته است، می‌تواند یافته‌های جدیدی را ارائه داده و نظر داوران را برای پذیرش و چاپ مقاله جلب کند.
 
 
روش تحقیقی متناسب با موضوع و پیاده شده به شکلی صحیح: در صورتی که فرد نگارنده از روش گردآوری داده‌ها، نمونه‌گیری و یا تحلیل نامناسبی استفاده کرده باشد، نشان‌دهنده این موضوع است که تحقیق وی نتایج قابل قبول و قابل اتکایی ندارد و به‌راحتی توسط داوران ریجکت خواهد‌شد.
 
هماهنگی بین بخش روش تحقیق و نتیجه‌گیری: یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در زمان نگارش مقاله علمی، بخش بحث و نتیجه‌گیری است. در این بخش پژوهش‌گر می‌بایست درک درستی از آمار داشته و اعداد و ارقام بدست آمده حاصل از نرم‌ افزار آماری را به درستی تفسیر و تحلیل نماید. اگر تفسیر جداول و نمودارها به درستی انجام نپذیرد، در نهایت یافته‌های تحقیق گمراه کننده بوده و کاربردی نخواهد داشت.
 
ایجاد ارتباط بین نتایج تحقیق شما و پژوهش های گذشته: شاید از کنار این موضوع به سادگی گذر کرده باشید اما بیان نتایج پژوهش‌های پیشین موجب اعتبار بخشی به پژوهش شما شده و در حقیقت مهر تاییدی برای آن محسوب می‌شود. برای مثال اگر یافته‌های تحقیق شما نشان دهد که با پژوهش‌های انجام گرفته توسط چندین نویسنده دیگر در حوزه تخصصی شما مطابقت و هماهنگی دارد، در این شرایط داوران و هیئت ارزیاب در ژورنال بسیار سریع‌تر با یافته‌های پژوهش شما اعتماد کرده و مقاله به چاپ می‌رسد.
 
مقاله خط سیر خوبی داشته باشد: منظور از این موضوع این است که هماهنگی و انسجام خوبی بین تمامی بخش‌های مقاله از جمله ادبیات موضوع، روش تحقیق، فرضیات، بیان مسئله، نتیجه‌گیری و سوالات تحقیق وجود داشته‌باشد. همین موضوع موجب قابل فهم شدن و جلوگیری از سردرگمی مخاطب خواهد شد.
 
راهنمای ارسال مقاله علمی به مجلات داخلی و خارجی
 
یکی از اصلی‌ترین بخش‌ها در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله مرحله‌ای است به‌نام انتخاب ژورنال هدف. انتخاب ژورنال نیاز به صرف زمان و مطالعه زیادی دارد و می‌بایست فاکتورهای مختلفی را مورد بررسی قرار دهید. از جمله این فاکتورها می‌توان مدت زمان چاپ، اعتبار ژورنال، پولی بودن یا نبودن ژورنال، کیفیت مقاله شما، ارتباط عنوان تحقیق شما با حوزه پژوهشی ژورنال و غیره اشاره کرد که در سرفصل بعدی به تفصیل در مورد آن صحبت خواهیم کرد.
 
اما برای افزایش شانس پذیرش و چاپ، یکی از اصول اولیه رعایت قوانین نگارشی و چاپی در ژورنال مورد نظر است. پس از این‌که ژورنال مورد نظرتان را انتخاب کردید نوبت آن رسیده است که پیش از سابمیت به بخش راهنمای نویسندگان یا Instruction For Author بروید. در واقع مقاله ما باید در چارچوب مجله هدف تنظیم شود، در غیر این صورت مقاله از جانب سردبیر برگشت داده خواهد شد. در این بخش روش فرمت بندی و نحوه آماده سازی مقاله برای سابمیت وجود دارد که به صورت دقیق تهیه و در اختیار نویسندگان قرار گرفته است.
 
در صورتی که بدون مطالعه این بخش مقاله خودتان را سابمیت کنید به احتمال زیاد توسط سردبیر در همان مرحله مقدماتی ریجکت می‌شود. اما برای اینکه شانس پذیرش و چاپ را بالاتر ببرید و تاثیر مثبتی بر روی سردبیر داشته باشید سعی کنید تمام دستورالعمل را به درستی اجرا کنید. دستورالعمل تنظیم مقاله شامل مواردی مثل فاصله بین خطوط، فونت نگارش، نحوه جدول بندی، نحوه صحیح رفرنس‌دهی، چگونگی آماده سازی چکیده و غیره می‌شود.
 
نکته مهم: سعی کنید پیش از شروع نگارش مقاله، ژورنال هدف را انتخاب کنید و از ابتدا مطالب آن را در قالب درخواستی مجله تهیه و تدوین نمایید.
 
صفحه عنوان
 
یکی دیگر از فرآیندهای ضروری قبل از سابمیت مقاله که معمولا اطلاعات مربوط به آن در بخش Instruction for Author وجود دارد، آماده سازی صفحه عنوان است. بسیاری از ژورنال‌ها قبل از سابمیت مقاله از شما درخواست می‌کنند تا یک فایل جداگانه تهیه کرده و آن را به همراه مقاله اصلی سابمیت کنید. حال این فایل جداگانه چیست و تهیه آن چه ضرورتی در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله دارد؟. این فایل جداگانه که صفحه عنوان یا Title Page نام دارد اطلاعات کلی در مورد عنوان تحقیق و نویسندگان را به ژورنال ارائه می‌دهد. برای آماده سازی صفحه عنوان می‌بایست موضوع تحقیق را در بالای صفحه آورده و در زیر آن با فونت کوچک‌تر نام نویسندگان مقاله را به ترتیب میزان مشارکت در تحقیق بیان نمایید. پس از آن افیلیشن (Affiliation) که شامل ایمیل و رتبه علمی و دانشگاه نویسندگان است ذکر می‌شود. در بخش انتهایی و پاورقی صفحه عنوان نیز نام نویسنده مسئول یا Corresponding Author بیان خواهد شد. ضرورت تهیه صفحه عنوان (Title Page) از این جهت است که موجب می‌شود داوران اطلاعی از نام نویسندگان نداشته باشند و تعصب و پیش‌داوری در فرآیند ارزیابی آن‌ها تاثیر نگذارد و Blind Review به درستی انجام گیرد.
 
نکته مهم: توجه داشته باشید که پس از ارائه فایل به سردبیر ژورنال و مشخص شدن ترتیب و اسامی نویسندگان در صفحه عنوان دیگر امکان تغییر یا اضافه کردن شخص جدید به لیست نویسندگان وجود نداشته و در صورتی که بخواهید این کار را انجام دهید ممکن است فرآیند پذیرش و چاپ مقاله شما با مشکلات جدی مواجه شود.
 
آماده‌سازی قبل از ارسال
 
همواره به نویسندگان مقلات علمی که زبان اول آن‌ها انگلیسی نیست توصیه می‌شود که محتوای پژوهش خودشان را از نظر گرامر و دستور زبان بررسی کنند. یکی از عواملی که احتمال ریجکت مقاله شما را بالا می‌برد، وجود غلط‌های املایی و نگارشی زیاد در متن اصلی مقاله است که در نهایت کیفیت کار شما را زیر سوال خواهد برد. سعی کنید برای ویرایش ادبی و گرامری چند مرحله خودتان پژوهش مورد نظر را توسط نرم افزارهای ادیتور زبان انگلیسی مانند Grammarly بررسی کرده و در نهایت برای انجام اصلاحات پایانی کار را به یک فرد با تجربه و مسلط به زبان انگلیسی واگذار کنید.
 
تهیه نامه همراه cover letter
 
نامه همراه یا Cover Letter یک فایل جداگانه است که به همراه مقاله در ژورنال مورد نظرتان سابمیت شده و هدف شما از نگارش مقاله و چاپ آن را برای سردبیر ژورنال تشریح می‌کند. نامه همراه ممکن است برای برخی از ژورنال‌ها ضروری بوده و برای برخی دیگر اختیاری باشد. ولی نگارش و تهیه کاورلتر به شما کمک می‌کند که بتوانید تاثیر مثبتی بر سردبیر ژورنال گذاشته و وی را متقاعد به پذیرش و چاپ مقاله کنید. در صورتی که فرمت خاصی برای نگارش آن در ذهن ندارید می‌توانید نمونه‌های آن را مشاهده کرده و با محتوای کلی آن آشنا شوید. سعی کند قبل از نگارش سایت ژورنال را در مورد وجود یا عدم وجود یک قالب استاندارد برای نگارش بررسی نمایید.
 
ارسال مقاله به مجله submit
 
پس از انجام تمامی مراحل ذکر شده نوبت به سابمیت مقاله می‌رسد که در بیشتر ژورنال‌ها به شکل آنلاین است. در همین راستا می بایست فایل اصلی مقاله را به همراه فایل های ضمیمه در سایت ژورنال بارگزاری کنید. البته برخی از ژورنال ها برای تسریع در فرایند سابمیت ممکن است از شما درخواست کنند که فایل‌های مربوط به مقاله‌تان را از طریق آدرس ایمیل برایشان ارسال کنید. این آدرس ایمیل معمولا در بخش Instruction for Author در تمامی ژرورنال‌ها وجود دارد که نحوه صحیح سابمیت مقاله را در آن بیان می‌کنند. مراحل آنلاین سابمیت مقاله در تمامی ژورنال‌ها یکسان بوده و پس از ثبت نام اولیه می‌بایست به ترتیب نام نویسندگان، چکیده، واژگان کلیدی و در نهایت فایل‌های آماده شده را بارگزاری نمایید. پس از اتمام سابمیت مقاله به صورت آنلاین یک صفحه اختصاصی در اختیار شما قرار می‌گیرد که به واسطه آن می‌توانید، وضعیت داوری و پذیرش مقاله تان را بصورت مداوم چک کنید.
 
روند بررسی و داوری مقاله
 
یکی از استرس آورترین مراحل در چاپ مقاله مربوط به داوری و اعلام نتیجه آن می‌شود. حال که مقاله خودتان را با موفقیت سابمیت کرده‌اید نوبت آن رسیده که منتظر پاسخ ژورنال بمانید. فرآیند پیدا کردن داور و بررسی مقاله ممکن است بسته به ژرونال‌های مختلف و سطح کیفی و علمی آن‌ها بین 1 تا 6 ماه به طول بیانجامد و حتی در شرایط معدودی نیز مشاهده شده که داور برای ارزیابی مقاله شما پیدا نمی‌شود. توجه داشته باشید که تعداد ژورنال‌های معتبری که فرآیند داوری و اعلام نتیجه آن‌ها کمتر از یک ماه زمان می‌برد بسیار انگشت شمار بوده و معمولا پر هزینه هستند. بنابراین سعی کنید در مورد داوری مقاله صبور باشید و در صورتی که فرآیند داوری مقاله بیش‌تر از زمان یاد شده به طول انجامید حتما با سردبیر ژورنال تماس بگیرید.
 
نتایج داوری مقالات معمولا چهار حالت کلی را شامل می‌شوند: (1) ریجکت (Reject): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفیت قابلیت لازم برای چاپ در ژورنال مورد نظر را ندارد، (2) پذیرش با اصلاحات زیاد (Accept with major revise): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفی قابلیت چاپ را دارد ولی نیاز به اعمال تغییرات اساسی در ساختار و چهارچوب کلی تحقیق وجود دارد، (3) پذیرش با اصلاحات کم (Accept with minor revise) مقاله شما کیفیت بسیار مناسبی دارد اما نیاز است که تغییرات اندکی در آن اعمال شود و (4) پذیرش (Accept) مقاله شما کاملا مناسب و آماده چاپ است.
 
زمان داوری
 
زمان داوری در ژورنال‌های مختلف متفاوت بوده و نباید آن را با پذیرش و چاپ اشتباه گرفت. معمولا ژورنال‌های ISI و ژورنال‌های زیر مجموعه امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره زمان داوری بسیار طولانی و معمولا دقیقی دارند. این ژورنال‌ها حتی پس از داوری زمان زیادی را صرف آماده سازی برای چاپ مقاله می‌کنند که به طور کلی فرآیند داوری و چاپ مقاله ممکن است یک سال به طول بیانجامد. بسیاری از ژورنال‌ها بعد از چاپ یک مقاله در بخش ابتدایی آن اطلاعاتی را در مورد زمان سابمیت مقاله، زمان داوری و زمان چاپ قرار می‌دهند تا نویسندگان قبل از سابمیت مقاله با فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنال مورد نظر آشنا شوند.
 
سرنوشت مقاله پس از داوری
مقاله ما پس از داوری در اختیار سردبیر قرار می‌گیرد. سردبیر، محوری‌ترین نقش را در تصمیم گیری‌ها بر عهده دارد. وضعیت مقاله پس از تصمیم سردبیر معمولاً به یکی از صورت‌های زیر خواهد بود:
- پذیرش برای چاپ
 
- پذیرش برای چاپ پس از اصلاحات جزئی
 
- پذیرش برای چاپ پس از اصلاحات کلی
 
- بررسی مجدد احتمالی برای چاپ پس از اصلاحات اساسی
 
- بررسی احتمالی برای چاپ در قالب نامه به سردبیر یا گزارش کوتاه
 
- غیر قابل چاپ
 
اصلاح و بازبینی
مجلات خارجی عمدتاً پس از گذشت 6–3 ماه جواب پذیرش، نیاز به اصلاح یا رد مقاله را پس از بررسی توسط داوران ارائه می‌کنند. ممکن است مقاله ما بدون هیچ‌گونه نیاز به تغییر مورد پذیرش قرار گیرد، امااین اتفاق کمتر رخ می‌دهد. اکثر موارد به بازبینی و اصلاح مقاله نیاز پیدا می‌کنیم. به این مفهوم که سردبیربا اعلام پذیرش مشروط مقاله، از ما می‌خواهد تغییرات جزئی یا کلی را که براساس نظرات داوران برای ما فهرست گردیده است در مقاله اِعمال کنیم تا مقاله ما مجدداً بررسی شود.
 
در این صورت معمولاً یک بازه زمانی برای ما تعیین می‌گردد تا اصلاحات مورد نظر را انجام دهیم. اگر مدت زیادی از زمان ارسال‌مقاله می‌گذرد، مراجع آن را به روز کنیم. حتی‌المقدور سعی کنیم کار اصلاح را پیش از تمام شدن فرصتی که در اختیارمان گذاشته شده به پایان رسانیم. چنانچه در مورد خاصی، اصلاح آن‌گونه که مورد نظر مجله است ممکن نیست، می‌توانیم با سردبیر مکاتبه کنیم و دلایل خود را در این باره ذکر نماییم. پس از اتمام کار، مجدداً مقاله‌مان را با فرض این‌که از نو آن را نوشته‌ایم، مورد بررسی قرار دهیم و پس ازکسب اطمینان از اصلاح کلیه موارد اشاره شده از سوی داوران، آن را ارسال نماییم.
 
پذیرش و چاپ مقاله
پس از آن که مقاله ما مورد پذیرش قرار گرفت، به خودمان تبریک بگوییم. اعتماد به نفس ارزشمندی که به دست آورده‌ایم را به عنوان نیروی محرکه پژوهش‌های بعدی‌مان حفظ کنیم، اما هرگز دچار غرور نشویم. روزانه مقالات صدها محقق مانند ما در سراسر جهان پذیرش می‌شوند. پس از پذیرش مقاله و پیش از چاپ آن، ویرایش نهایی انجام می‌شود که گستردگی آن در مجلات مختلف متفاوت است. این ویرایش شامل غلط گیری املایی، اصلاح علائم نقطه گذاری، روان سازی جملات، رفع ابهامات گـرامری، و بررسی بخش‌هایی است که احتمال خطا در آن‌ها زیاد است. (چکیده، قسمت‌های آماری،شکل‌ها، جدول‌ها و مراجع)
 
در دفتر سردبیری برخی مجلات، برطرف سازی این گونه اشکالات به ویراستارفنی سپرده می‌شود.پس از این مرحله، نسخه آماده برای چاپ مقاله در اختیارمان قرار می‌گیرد تا برای آخرین بار بررسی ونهایتاً آن را تأیید کنیم. در این مرحله، مقاله‌ما حتی به لحاظ صفحه آرایی، مانند نسخه‌ای است که درمجله چاپ خواهد شد.
 
باید تک تک لغات را آرام و بسیار دقیق بخوانیم تا کلیه غلط‌های تایپی احتمالی را،به ویژه در جدول‌ها پیدا کنیم. چنانچه اشتباهی در نسخه چاپ شده در مجله یافت شود، مسئولیت آن تماماً بر عهده خودمان خواهد بود. در این مرحله مجاز نیستیم تغییرات عمده‌ای ایجاد کنیم. حداکثر می‌توانیم یک یا دو کلمه را تغییر دهیم. برخی از مجلات دستورالعمل‌های خاصی برای اصلاح نسخه پیش ازچاپ مقاله دارند که باید به آن‌ها دقیقاً عمل کنیم.
 
رد شدن مقاله Reject
مقاله ما ممکن است بدون داوری و مستقیماً از جانب سردبیر رد شود. رد شدن سریع مقاله علل مختلفی دارد و همواره به معنای کم ارزش بودن مقاله‌ما نیست. ممکن است مقاله اصلاً در حیطه علمی موردعلاقه آن مجله نباشد. این مشکل به ویژه در مورد مجلات تخصصی و فوق تخصصی پیش می‌آید که علاقمند به چاپ موضوعات خاصی هستند.
 
البته این احتمال نیز وجود دارد که سردبیر به دلیل کهنه وتکراری بودن موضوع مقاله آن را رد کرده باشد. رعایت نکردن نکاتی که هنگام تنظیم نامه همراه و بخش‌های مختلف مقاله گفته شد نیز در رد شدن مقاله بی‌تاثیر نیست. اگر مقاله ما پس از بررسی توسط داوران و جمع‌بندی نظرات آن‌ها مردود تشخیص داده شود، سردبیر درقالب یک نامه محترمانه ضمن اعلام این مطلب، نظرات داوران را به ما منعکس می‌کند. قبل از تلاش مجدد نظرات داوران را به دقت بررسی کنیم و آن‌ها را در مقاله‌مان اعمال کنیم.
 
داوران بدون این‌که نیاز باشد از آن‌ها تشکر کنید، مقاله ما را خوانده‌اند و عیب و ایرادات آن‌را گرفته‌اند. از این بابت خوشحال باشیم و بدانیم که در صورت ارسال مجدد به مجله دیگر، شانس چاپ مقاله مان بیش‌تر می‌شود. حتی توصیه می‌شود چنانچه زمان به ما اجازه می‌دهد، ابتدا مقاله‌مان را برای مجله‌ای که عامل تأثیر نسبتاً بالایی دارد و هر مقاله آن توسط چند داور بررسی می‌شود، بفرستیم تا از جانب داوران مورد بررسی قرار گیرد، آنگاه (به شرطی که سریعاً رد نشده باشد) با اعمال نظرات ارائه شده از سوی داوران، مقاله را برای مجله‌ای با عامل تأثیر کم‌تربفرستیم.
 
این کار، شانس پذیرش را افزایش می‌دهد. نوشتن نامه به سردبیر با هدف عوض کردن تصمیم و یا اعتراض نسبت به نظر داوران، معمولاً مشکل را حل نمی‌کند و به اعتبار ما نیز لطمه می‌زند. چنانچه حدس می‌زنیم داور مربوطه در چندین مورد دچار اشتباه شده یا گمان می‌کنیم سوء تفاهم کوچکی پیش‌آمده است، می‌توانیم نامه محترمانه‌ای به سردبیر بفرستیم و استدلال خود را مطرح کنیم. ما مجاز هستیم هر زمان که صلاح بدانیم، مقاله‌ای را که ارسال کرده‌ایم، با ارسال یک نامه به سردبیرباز پس بگیریم، هرچند این کار اعتبار ما را نزد مجله مورد نظر مخدوش می‌کند.
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید

چکیده مقاله بمب مفهومی است

1-تعریف چکیده مقاله
چکیده مقاله معمولا پاراگرافی در حدود ۳۰۰ کلمه یا کمتر است. یک چکیده مناسب بایستی موارد زیر را در بر گیرد:
  • هدف کلی تحقیق و مشکل یا مشکلات بررسی شده در مقاله
  • طراحی پایه تحقیقات
  • یافته‌های اصلی و یا روندهایی که در طول تحقیقات و آنالیز نتایج تحقیق به دست آمده است.
  • خلاصه مختصری از تفاسیر و نتایج تحقیقات.
2-انواع چکیده مقاله
برای شروع نوشتن چکیده مقاله بایستی ابتدا نوع چکیده مورد نیاز خود را تشخیص دهید. در حالت کلی چهار نوع چکیده برای مقالات موجود است.
2-1- چکیده انتقادی
چکیده انتقادی، علاوه بر این که یک توضیح کلی در رابطه با یافته‌ها و اطلاعات تحقیق در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد، ارزیابی یا نظریه‌ای را در رابطه با در دسترس بودن و مناسب بودن تحقیقات، قابل اعتماد بودن آن و یا کامل بودن تحقیق در خود می‌گنجاند. محقق مقاله را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و معمولاً آن را با کارهای دیگران که دارای موضوع مشابهی هستند، مقایسه می‌کند. چکیده انتقادی معمولاً شامل ۴۰۰ الی ۵۰۰ کلمه است. به ندرت ممکن است کسی برای چکیده مقاله خود از نوع چکیده انتقادی استفاده کند.
2-2- چکیده توصیفی
چکیده توصیفی، نوع اطلاعات موجود در کار را نمایش می‌دهد. این نوع چکیده هیچ ارزیابی و حتی نتیجه و یافته‌های تحقیق را دربرنمی‌گیرد. این نوع از چکیده شامل کلمات کلیدی تحقیق و برخی اوقات هدف تحقیق، روش به کار گرفته شده در تحقیق و زمینه تخصصی آن را مشخص می‌کند. این نوع از چکیده در واقع ضرورتاً شامل خلاصه‌ای از تحقیقات خواهد بود و ارائه اطلاعات دیگر اختیاری است. چکیده توصیفی معمولاً بسیار کوتاه است و شامل حداکثر ۱۰۰ کلمه خواهد بود.‌
2-3- چکیده حاوی اطلاعات (رایج‌ترین نوع چکیده)
رایج‌ترین نوع چکیده مقاله، ارائه چکیده حاوی اطلاعات است. این نوع از چکیده مقاله و اثر نویسنده را مورد انتقاد قرار نمی‌دهد ولی اطلاعات ارائه شده در آن بیشتر از چکیده توصیفی است. یک چکیده مناسب از این نوع می‌تواند در مواردی به عنوان جانشین خود مقاله کاربرد داشته باشد. محقق تمام مباحث اصلی و نتایج مهم و همچنین شواهد موجود در تحقیق را ارئه می‌دهد. چکیده حاوی اطلاعات علاوه بر این که شامل اطلاعاتی است که در چکیده توصیفی یافت می‌شود( هدف، روش تحقیق و حوزه تخصصی)، هم‌چنین شامل یافته‌ها، نتایج و پیشنهاداتی برای محققان آینده خواهد بود. تعداد کلمات این نوع چکیده متفاوت است ولی معمولاً بیشتر از ۳۰۰ کلمه نخواهد بود.
2-4- چکیده برجسته
چکیده برجسته به طور اخص برای جلب نظر خواننده نسبت به مطالعه مقاله، تهیه می‌شود. در این نوع چکیده لزومی به ارائه تصویر کاملی از مقاله وجود ندارد و در واقع به طور هدفمندی این کار انجام نمی‌شود( تا خواننده را مجاب به خواندن تمام مقاله سازند). به دلایل مذکور این نوع از چکیده نمی‌تواند مستقل از مقاله و یا به عنوان جایگزینی برای مقاله به کار برده شود. استفاده از این نوع چکیده در کارهای حرفه‌ای و آکادمیک به ندرت قابل مشاهده است.
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید